Savrulurken bir yaprak misali yükseklerde,
Rüzgarın etkisiyle takıldım senin yüreğine.
İlaç gibiydi varlığın,öpüşün,dokunuşun,sevişin
Şimdi sensiz yaşamamı benden nasıl istersin?
Aşk mı tutku mu alışkanlık mı benim sevgim?
Sensiz yaşamaktansa ölmeyi tercih ederim.
Aşk bana göre değil,anlamaz çocuk zihnim
Ayrılığın acısına katlanamaz minik yüreğim
Habersiz gidişlerin, kırık kalbim, sensiz ellerim
Ve aniden geri gelişlerin, yorgun bedenim…
Deniz kenarındaki bir taş senin kalbin,
Bense üstünü örten yosunlara basıp kayan esirin
Martılar tek şahidim…

****
Savulurken bir yaprak misali gönlünde,
Rüzgarın etkisiyle yükseldim göklere.
Acı verdi varlığın,öpüşün,dokunuşun,sevişin
Artık ben de sensiz yaşamasını öğreneceğim.
Aşktı,tutkuydu,alışkanlıktı benim sevgim
Sen,uğrunda ölmeye değmezsin.
Aşk bana göre değil,anlamaz çocuk zihnim
Ama bir gün ben de büyüyeceğim…

Değme yarama,kanar…
Durduramazsın…
Akan kan,gözümden damlayan yaşla karışırken,
Sessizce izliyorum dışardan bu içler acısı kavuşmayı.
Ne tuhaf!!!Oysa kavuşacak olan bizdik,onlar değil…
Unufak oldu yüreğim.
Ruhumda dolaşan kasvet yüreğime bulaştı,parçaladı,kanattı…
Söylesene,kan nasıl dursun artık damarlarımda?
Gözlerimiyse hiç sorma…
Hançer saplandı onlara,akmasınlar mı?
Yaramda alınyazın var,yaşımdaysa adın…kirletme Gidişler yorar sevdiğim,sözler üzer ve anılar…kirlenir
Sen sen ol,sevdiğim ol,kirletme
Ben akarım,kanarım…değmem sana
Değersem bulanır suyun,değersen kirlenir ruhum.
Düşme peşine anılarımın,ağır gelir…
Yokluğunla perçinlenmiş günlerden elde kalan,sadece kahır…
Hele sitemleri,dilimin altında kalan sözcükleri sakın aklıma getirme…

Yorulursun dinlerken,acırsın,sende kanarsın,kimbilir belki ağlarsın.
Yapma…gelme hatıraların üstüne,kirletmeyeceğim seni işte!
Son sözler,gidişler,yitirilişler kanatır sevdiğim…
Leke olur kalır,tenimde değdiğin
Aşkın hası kan olur,akıtır göz dediğin

Kandım,kanadım sana…
Ama hep sevdim
Yittim belki,ama sevdim
Gözden ıraktın belki,gönülden öte olmadın hiç
İnatla,olmazı olur yapmaya tutundum
Vuruldum,sustum,kan kustum
Yine kandım,yine kanadım
Ama hep sevdim.

Senin olmadigin bir sehirde…
Yangini olmadigin bir kalpte…
Nefesi olmadigin bir bedende…
Hayat devam ediyor !!!
Sadece yasadigindan ve yasattigindan ibarettir hayat !!!
Her biten gün basliyacak yeni bir günün habercisidir !
Tipki sevdalar gibi…
Biri gelir…Biri gider…
Gelen gideni aratir derler ama …Gelen gidenden daha yürekli cikar !!!

Ben günesi umutla ugurluyorum ki geceye,umutlarimla tekrar dogsun diye !!!
Seni gözyaslarimla birlikte akan nefretimle ugurladim!
Her damlada haketmedigin beni ve benligimi senden geri alabileyim diye !!!!

Birdaha dönme diye…….
Dönmeyi düsünme diye…….
Döndügünde beni degil
nefrete susamis gözlerimi görecegini bil diye…….
Kavra…düsünme…niye diye sorma diye….

Bedenim sensizde nefes alicak !!!!!
Dünya sensizde dönecek …dönecek unutma !!!
Ve yüregine…ellerine…gözlerine söylüyorum
dinle…
n.e.f.r.e.t.i.m.s.i.n
Oysa ki…..
n.e.f.e.s.i.m.d.i.n !!!!

Şimdi saat sensizliğin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ay-aydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım tenhasında gecenin
Avutulmamış bir ben…

Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim
Ki bu yaşlar,
Utangaç boynunun kolyesi olsun,
Bu da benden sana
Ayrılığın hediyesi olsun…..
Soytarılık etmeden güldürebilmek seni,
Ekmek çalmadan doyurabilmek !
Ve haksızlık etmeden doğan güneşe,
Bütün aydınlıkları içine süzebilmek gibi
Mülteci isteklerim oldu ara sıra, biliyorsun…..
Şimdi iyi niyetlerimi
Bir bir yargılayıp asıyorum
Bu son olsun be..bu son olsun!
Bu da benim sana
Ayrılırken mazeretim olsun!

Şimdi saat yokluğunun belası
Sensiz gelen sabaha günaydın!
İşi-gücü olanlar çoktan gitti…..
Bir ben kaldım voltasında sensizliğin
Hiç uyumamış bir ben…

Şimdi dişlerimi sıkıp
Dudaklarıma kanamayı öğrettim
Ki bu kızıl damlalar
körpe yanağında bir veda busesi olsun
Bu da benden sana
Heba edilmiş bir aşkın
Son nefesi olsun…

Kafamı duvara vurmadan,tanıyabilmek seni
Beyninin içindekileri anlayabilmek
Ve yitirmeden, yüzündeki anlık tebessümü
Bütün saatleri öylece durdurabilmek için
Çıldırasıya paraladım kendimi
Lanet olsun!
Artık sigarayı üç pakete çıkardım günde
Olsun be! ne olacaksa olsun!
Bu da benim sana,
Ayrılırken şikayetim olsun…

Gözyaşım utangaç boynunun inciden kolyesi olsun
Her damla vefasız teninde bir veda busesi olsun
İsterim sende ben gibi yan ömrüne hep ağla hep ağla
Bu benden son dua!!!
Bu benden ayrılık hediyesi olsun…..

Ne seni sevdigimden eminim
Ne vazgecebilecegimden
Gözlerine baktığımda benimsin
Kimbilir yüregin kimlere ait
Nefes alışımda içime dolacak kadar yakın
Mesafelere sığmayacak kadar uzaksın.
Elimi uzatırsam dokunacak kadar yanıbaşımda
Belki de sadece hayallerimsin
Sana duyduğum, ya büyük bir sevgi
Yada sigara gibi bir alışkanlıklarım
Sen benim gizli duygularım içime akıttığım gözyaslarımsın…

döktüğün yaşlardır yaralayan beni
gözlerinden süzülen bir damlayla ıslandım
son bakışın vardı ya oydu durduran beni
dudağından dökülen bir cümleyle uslandım…

deli gönül pişmanım anla artık derdimi
sorgu sual istemem anlatamam kendimi
seni benden ayıran gündüzümü gecemi
acımadan terkedip boğarım yalnızlığa

ask,korku,sevgi ve özlem
bir bağlam üzerinde dört ayrı kavram
ayrılıp bir noktadan bir noktaya uzayan
karanlık bir gezegen kapkaranlık dünyam

adamlığımı bırakıp ayrılırken yanından
gökyüzünde bir hüzün dile geldi ağaçlar
cesareti büyütüp bırakırken masadan
aşkın gizli büyüsü alıkoyandır beni

istemsiz bir davranış bitirmez hayatımı
anlık bir sinirle yaktım kendi başımı
sensiz bir dünyanın toprağını taşını
çalıp dertli başına ah demezmi gönül…

o sıcacık elinle bağlanmışım dünyaya
gözlerin bir şaheser yaradanı andıran
en titrek anımda ansızın yakalayan
bir yılzdızdır gözlerin aşkı şaha kaldıran…

mutluluğum sensin benim başkasında aramam
hayatın anlamısın sen yoksan dayanamam
elinle yüreğinle yalansız sözlerinle
gözlerimin Nur’usun sen yoksan yaşayamam…

sessizliğin ortasına düşen bi bomba gibi düştü ayrılık içimize
ağır yara aldı bedenlerimiz gibi ruhlarımızda
kalbimize saplandı uçuşan parçalar
aklımızı yitirmemize sebep oldu çıkan sesler.
etrafın karışmasına baktık yanyana ama bi o kadar da uzakta olarak
binlerce insan ne diye toplanırdı ki başımıza
ne diye sorgu sual yaparlardı bize
anlamamışlardı sanki dillerimizin tutulduğunu
anlamamışlardı sanki ruhumuzda kopan ayrılıkları
sonra kaldırılıp götülüşünü izledik birbirimizin
sen ayrı bi yere, ben ayrı bi yere ama aslında aynı yere
bedenlerimiz değildi ayrı odalara konan
kalplerimiz olmuştu.
bunca zaman ayrılmayan kalpler bi patlamayla nasıl ayrılabilmişti?
yoksa altında başka nedenler mi vardı?
bi patlama yok edebilirmiydi bedenleri?
doğru ya neden etmesinki..
ellerin ayakların koptuğu patlamalarda,
çocukların bebeklerin büyüklerin öldüğü patlamalarda,
niye bizim kalbimizde ölmesindi ki?
metalden taştan değildi ya onlar.
ama acı vardı içimizde,
kalplerimizin ölümünden mi, yoksa ruhumuzun parçalanmasındanmıydı?
yoksa yavaşça eriyen bedenlerimizin ağırlığından mıydı?
çözmek hiç kolay değildi.
komaya almışlardı kalbimi senden bi haberken,
belki de komaya girmem bundandır ne dersin?
gözlerimi açışımla birlikte sadece kalbimin sesi geliyordu kulağıma,
hala nasıl atıyordu anlamak o kadar zor ki.
denilenler doğruymuş demek,
bi patlamayla ölmüyormuş kalpler,
bedenler gibi.
sadece yaralar ve izler kalıyormuş üstünde,
gözlerimi açınca bunları mı anlamam gerekirdi?
ama anlamadım dimi?
gitme zamanı gelmişken,
son bir kez baktı gözlerim arkaya,
yıkık olan bedenime döndüm yine,
korkularla uzaklaştım ordan,
senleyken korkmayan ruhum korkularla dolup taştı.
seni tekrar istedim yanımda bi andaa,
ama kalbimdeki yaram sızladı.
yine kanamaya başladı.
o zaman anladım sana yar olmaman gerektiğini.
asıl patlamanın sende olduğunu.
asıl yaralayan beni senin olduğunu.
ve şimdi sadece bi istediğim kaldı senden.

SanA YaLVArSaM BİLe
AyAğInA KapAnıP AğLAsAM BiLE
AşKıNDaN TuTuŞuP YaNSaM BiLE…
ASLa GErİ DÖnMe..!!!

Seni ne kadar özler bilemezsin gönlüm
Unutturamaz seni gelse de cana ölüm
Unutamadım seni terketsende be gülüm
Yaktığın aşk ateşi kalbimde son bulmadı

Sen gitiğinden beri sevemedim kimseyi
Tanımıştım seninle muhabbeti sevgiyi
Özleminde bulurum hasretle teselliyi
Yaktığın aşk ateşi kalbimde son bulmadı

Unuttuğumu sandım fakat ben aldanmışım
Senmişsin benim eşsiz benzersiz arkadaşım
Hayatımdaki sırdaş dertlerime yoldaşım
Yaktığın aşk ateşi kalbimde son bulmadı

Ben nice ayrılıklar gördüm ömrümce
Kuşlar gördüm; kırılmış kolu, kanadı
Ayrı düşmüş sevdiğinden kuşlar gördüm
Hiç bir ayrılık bana bu kadar komadı

Ayrılığın bir ağrıdır vurur şakaklarımda
Ve büyür gözlerimde bir okyanus kadar
Derinden ses verir içimde bir tel
Sonra, birdenbire kırılır, kopar

Yeryüzü çekilir altından ayaklarımın
Geçer başıma çöken bir tavan gibi gökyüzü
Durmadan çalınır kulaklarımda
Şarkıların en hüzünlüsü

Seni alıp uzaklara giden otobüs
Benim üzerimden geçer hışımla
Devrilir, bakakalırım ardından
Bir sel gibi akan gözyaşımda…

Artık ne yapsam boş, teselliler faydasız
Karanlık gitgide en derinlere çeker beni
Çaresiz, bütün sokaklarında bu şehrin
Böyle perişan beklerim dönmeni

Dolaşır birbirine yorgun ayaklarım
Ellerimi koyacak bir yer bulamam
Nereye gitsem, en koyusu acıların
Ne yana baksam, çıldırtan bir akşam

İstemem ben bu ömrü, bu talihi istemem
Böyle durup durup senden ayrılmak varsa
Orada bir mezar kazılır benim için
Ayrılığın nerede başlarsa.

Seni Sevdiğim İçin ÖZÜR DİLERİM…

Sen varya kızım sen sevmesini bilmeyen,
Aşk için hiç değmeyen birisin.
Aynı zamanda zır delinin birisin
Adını kalbime aşkla yazmıştım
Güzel bir hayali gerçek sanmıştım
Senin sevgine nasılda kanmıştım
Seni sevdiğim için ÖZÜR DİLERİM�

Aşkından karşılık beklemek suçmuş
Şu vefasız dünyada neler yokmuş
Senin beni sevmeye niyetin yokmuş.
Seni sevdiğim için ÖZÜR DİLERİM�

İntikamım çok acıdır
Yapmayan yalancıdır
Söyle bu kaçıncıdır� senin bana yaptıkların
Her şeyin bir sırası var
Sıra bana gelecek
Unutma ki şunu zalim son gülen iyi gülecek

Yaptığın yanına kalmayacak
Bir kıyamet kopacak
Kulağını aç iyi dinle zalim�
Seninle hesabım var intikamım alınacak�