Değme yarama,kanar…

Değme yarama,kanar…
Durduramazsın…
Akan kan,gözümden damlayan yaşla karışırken,
Sessizce izliyorum dışardan bu içler acısı kavuşmayı.
Ne tuhaf!!!Oysa kavuşacak olan bizdik,onlar değil…
Unufak oldu yüreğim.
Ruhumda dolaşan kasvet yüreğime bulaştı,parçaladı,kanattı…
Söylesene,kan nasıl dursun artık damarlarımda?
Gözlerimiyse hiç sorma…
Hançer saplandı onlara,akmasınlar mı?
Yaramda alınyazın var,yaşımdaysa adın…kirletme Gidişler yorar sevdiğim,sözler üzer ve anılar…kirlenir
Sen sen ol,sevdiğim ol,kirletme
Ben akarım,kanarım…değmem sana
Değersem bulanır suyun,değersen kirlenir ruhum.
Düşme peşine anılarımın,ağır gelir…
Yokluğunla perçinlenmiş günlerden elde kalan,sadece kahır…
Hele sitemleri,dilimin altında kalan sözcükleri sakın aklıma getirme…

Yorulursun dinlerken,acırsın,sende kanarsın,kimbilir belki ağlarsın.
Yapma…gelme hatıraların üstüne,kirletmeyeceğim seni işte!
Son sözler,gidişler,yitirilişler kanatır sevdiğim…
Leke olur kalır,tenimde değdiğin
Aşkın hası kan olur,akıtır göz dediğin

Kandım,kanadım sana…
Ama hep sevdim
Yittim belki,ama sevdim
Gözden ıraktın belki,gönülden öte olmadın hiç
İnatla,olmazı olur yapmaya tutundum
Vuruldum,sustum,kan kustum
Yine kandım,yine kanadım
Ama hep sevdim.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir