Kategori arşivi: Doğa Şiirleri

Doğa ile ilgili tüm şiirler burada

YAPRAK

YAPRAK

Bir yaprak gördüm orda
yırtılmış ve inceydi
onu koşa koşa tuttum
artık bir arkadaşım olmuştu
zaten,tutmasaydım bir şey olmazdı
çünkü kimse benimle arkadaş olmak istemez
benim bir tek arkadaşım bile yok
tabi bir tane var oda bir şeftali ağacı
ona acıyorum hep bana şeftali vermek için,
zorlanıyor,çaba harcıyor
aaa bir çocuk işte geliyor ama
benimle arkadaş olmak istemez
evet benimle arkadaş olmak için geliyor
artık bir gerçek arkadaşım oldu

HERKEZİN ARKADAŞI OLSUN DOSTU OLSUN

sonbahar

SONBAHAR

YİNE MEVSİMLERDEN SONBAHAR,
YİNE AĞAÇLAR HASRET KALDI YAPRAKLARINA,
RÜZĞARA EMANET EDİP ONLARI,
GÖNDERİYORDU UZAKLARA,
BULUTLAR NAZLANIYORDU RAHMET YAĞDIRMAYA,
RAH’IN ÜZERİ SAPSARI OLMUŞ,
AKŞAM GÜNAŞENDE ALTIN GİBİ PARLIYOR.
KURUMUŞ AĞAÇLAR,
BİR RESSAMIN PORTRESİ GİBİ,
HEYBETLİ VE KORKUTUCULUĞUYLA DURUYOR,
YOLLAR UZADIKÇA UZUYOR VE
RAH’IN ÜZERİ BEZENİYORDU YAPRAKLARLA.
DOLUNAYDA,KURT ULUMALARI EŞLİĞİNDE
YAPRAK ÇITIRTISI VE RÜZĞAR UĞULTUSU,
TABİAT ORKESTRASI,
EN İYİ DÜĞETİN YAPIYORDU MEVSİMLE,
NAZLI BULUTLAR,
DÖKÜYORDU ARTIK ETEĞİNDE TAŞLARI,
KURUMUŞ AĞAÇLAR RENK BULUYORLARDI.

Seven Kalp

Seven Kalp

O kocaman bir yürekti
Yıldızları ve doğayı sevdi
Ve kucak aştı bilinmezlerine
Evrenin.
Ve kendi girdabına kapılıp
Yok oldu döne döne…

**SEVMEYECEĞİM**

**SEVMEYECEĞİM**

Gözlerim gülmeyi unutmuş olsada,
Kalbimde dinmeyen sızı kalsada,
Dert çekmek kaderim olsada,
Senden başkasını SEVMEYECEĞİM.

*********************************

Bir vefasızmışsın deseler,
Beni senden mahrum etseler
Uğruna canımı isteseler
Senden başkasını SEVMEYECEĞİM.

maxmuss_44

ORMAN

ORMAN
Kestane, gürgen, palamut
Altı yaprak, üstü bulut.
Gel burda sen, derdi unut.
Orman ne iyi, ne iyi,
Aman ne iyi, ne iyi !

Dallar kol kola görünür,
Yaprak yaprağa sürünür,
Kışın karlara bürünür
Orman ne güzel, ne güzel,
Aman ne güzel, ne güzel !

Ormanda kuşlar, böcekler,
Yavru ceylanlar emekler,
Açar yedi renk çiçekler,
Orman ne büyük, ne büyük,
Aman ne büyük, ne büyük !

Çamın, yaprağı dökülmez,
Gürgenin kolu bükülmez,
Ağaç dibinden sökülmez.
Orman ne canlı, ne canlı,
Aman ne canlı, ne canlı !

İzin vermeyiz kırmana,
Dayanamayız vurmana,
Baltayı sokma ormana,
Orman ne mutlu, ne mutlu,
Aman ne mutlu, ne mutlu !

Git, git sona varamazsın,
Kuşak olsan saramazsın,
Dalını koparamazsın,
Orman ne sonsuz, ne sonsuz,
Aman ne sonsuz, ne sonsuz !

İlhami Bekir TEZ

orman – hüseyin kalaba

orman – hüseyin kalaba

ORMAN

Sen insansın, o ağaçtır,
Suya, ışığa, sevgiye
Bir insan kadar muhtaçtır;
Ağaçların şehri orman.

Onu ne yak, ne sök, ne kır.
Bir dal kopardığın zaman.
Gizli bir sesle hıçkır..
Her orman yurda bir ordu
Ormanı iyi koru..

Hüseyin KALABA

orman

orman

SAKIZ KOKAR, YEŞİL ÇAMLAR,
OLUĞUNDAN SULAR DAMLAR.
GÜRGEN,KÖKNAR,KARDEŞ GİBİ,
GÖRÜNÜYOR TÜM ORMANLAR.

PALAMUTLU KOCA,MEŞE,
ODUN OLUR, KARA KIŞA.
AĞAÇLARDAN YEŞİL DENİZ,
TAŞIVERMİŞ DAĞA TAŞA.

ÇINARLARIN KOZALAĞI,
CEVİZLERİN OLUR YAĞI.
DİKENLİ BİR KİRPİ GİBİ,
KESTANELERİN YUMAĞI.

KIZIL,KARA,KOKAR, ÇALI,
KOCA YEMİŞ DIŞBUDAKLI.
DAHA BİR ÇOK AĞAÇ OLUR,
ORMANLARDA BOL YAPRAKLI.

masalların masalı

masalların masalı

Su basında durmuşuz,
çınarla ben.
Suda suretimiz çıkıyor,
çınarla benim.
Suyun şavkı vuruyor bize,
çınarla bana.

Su basında durmuşuz,
çınarla ben, bir de kedi.
Suda suretimiz çıkıyor,
çınarla benim, bir de kedinin.
Suyun şavkı vuruyor bize,
çınarla bana, bir de kediye.

Su basında durmuşuz,
çınar, ben, kedi, bir de güneş.
Suda suretimiz çıkıyor,
çınarın, benim, kedinin, bir de günesin.
Suyun şavkı vuruyor bize,
çınara, bana, kediye, bir de güneşe.

Su basında durmuşuz,
çınar, ben, kedi, güneş, bir de ömrümüz.
Suda suretimiz çıkıyor,
çınarın, benim, kedinin, günesin, bir de ömrümüzün.
Suyun şavkı vuruyor bize,
çınara, bana, kediye, güneşe, bir de ömrümüze.

Su basında durmuşuz.
Önce kedi gidecek,
kaybolacak suda sureti.
Sonra ben gideceğim,
kaybolacak suda suretim.
Sonra çınar gidecek,
kaybolacak suda sureti.
Sonra su gidecek
güneş kalacak;
sonra o da gidecek…

Su basında durmuşuz.
Su serin,
Çınar ulu,
Ben şiir yazıyorum.
Kedi uyukluyor
Güneş sıcak.
Çok şükür yaşıyoruz.
Suyun şavkı vuruyor bize
Çınara bana, kediye, güneşe, bir de ömrümüze….

Nazım Hikmet

kış şarkısı

kış şarkısı

Tam otların sarardığı zamanlar
Yere yüzükoyun uzanıyorum
Toprakta bir telaş, bir telaş
Karıncalar öteden beri dostum.

Ellerime hanım böcekleri konuyor
Ne şeker şey onlar!
Uç böcek, uç böcek diyorum
Uçuyorlar.

Pan’ın teneffüsü bile
Ilık, okşamakta yüzü.
Devedikenleri, çalılık vesaire
Bir alem bu toprakların üstü.

Tabiatla haşır neşir
Kırlarda geçen ikindi vakti.
Sakin, dinlenmiş, rahat
Bir gün daha bitti.

Behçet NECATİGİL

kış ağacı

kış ağacı

Mevsim kış
Ağacın dalları çıplak
Pencerenin önünde çocuk
Ağaca bakıp acıyor:
“Nasıl üşüyor kimbilir!”

Oysa ağacın kalbi sıcak
Çünkü altında toprak
Sabır türküsü söylüyor
Çünkü üstünde güneş
Umut şarkısı söylüyor

Mevsim kış
Ağacın dalları çıplak
Pencerenin önünde çocuk
Ağaca bakıp acıyor:
“Meyvesi yok, yaprağı yok
Ne kadar yoksul bu ağaç!”

Oysa ağaç zengin mi zengin
Dallarında yazdan kalma anılar
Kızıl elmalar
Köklerinde baharı saran düşler
Pembe çiçekler

Uyuyor kışın beşiğinde ağaç
Uyanıyor penceredeki çocuk.

İbrahim DEMİRCİ