DAHA GENÇECİKTİ

Gözlerinde, buğulu akşamların,

Kuru izleri vardı sessiz sakin…

Yüreği kar,

Yüzü alev alev,

Gözleri belki de derin…

Gökyüzüne baktı,

Gündüzler parça parça,

Bulutlar selamsız

Güneşe ELVEDA…

Dedi: karanlıklar,

Güzel mi?…

Dedim: güzeldir, belki de…

Dedi: gündüzler.

Onu gel sen bana sor…

Rüzgarın tatlı uğultusunda,

Tüyleri diken diken,

Geceleri parça parça…

Gündüzleri de artık sevsen!…

Dedi: genciz

Dedim: gençsin!

Dedi: yüreğim yara!

Dedim: doğrudur seversin…

Derken,

Rüzgarın uğultusu

Bulutların türküsü,

Yavaş yavaş uzaklaştı buralardan…

Baykuşlar öttü,

Sesler kesildi kaldırımlardan,

Yürekler kavruldu,

Ezan sesi geldi uzaklardan…

Şuracıkta bir genç yaşardı

Şimdi; O DA ARTIK TOPRAKTA!…

ÇÖZEMEDİM GÜLÜM….

Nasıl anlatsam gülüm.
Soba başlarında yer bulduğumda, mevsim yazdı.
Yağmur yağdığında yoktu şemsiyem.
Ne zaman şarkı söylemeye kalksam, unuttum şarkı sözlerini.
Ve hıçkırım tuttuğunda, genelde sinemada olurum.
Kışlaya kapatıldığımda, mahallenin dilberleri
‘’çıkmayı’’ teklif ettiler de…
Ben de aşk şiirlerimi nöbetçilere okudum.

Ne yapacaksın?
Daha bizler küçücükken büyükler ‘’ ne olacaksın bakalım?’’ diye sorduklarında ve bütün çocuklar ‘’ doktor’’ olmak istediklerinde
Ben küçük parmaklarımı koltuğun kenarında yürüterek ve ağzımı yamultarak ‘’ pilot’’ olmuştum.
Meğer GÜLÜM…
Ben yüksekten korkuyormuşum.

İşte böyle GÜLÜM .
Olmayan paramla hayeller kurmuştum uzun uzun, param olduğunda baktım bitmiş hayallerim.
Doğrusunu istersen parasız pulsuz da gitmesine giderdim. Ama her zaman bindiğim vagonları giden lokomotife bağlamayı unutmuştu makinist.
Her seferinde kalakaldım.
Olsun…
Zaten yaşam dediğimiz şey; yok olanlarla
yok olacaklar arasında geçen zaman değil mi?
Bir kördüğüm.
ÇÖZEMEDİM GÜLÜM…..

çocuğum

sen çocuğum yıllar oldu
nerede ne haldesin
üzüldün mü unuttun mu
sana can dışında hiçbir şey vermemiş birini
ne yüzün var bende ne kokun…
okullu oldun yazıyorsun kelimeleri
baba yazarken zor geldi kalemin
acıdı parmakların küçük yüreğin
nerden bilirsin ismini söylemediğimi
kalemin kör benim dilsiz olduğumu
sende yok musun annen gibi…
kim bilir neleri tükettim yıllardır
sen sanarak kaç çocuğa dokundum
ne oyuncaklarını kırdım sana veremeden
bir gün benden bisiklet istersin diye
bir kutu içinde ne paralar biriktirdim.
şimdi dokunamıyorum okşayamıyorum
sensiz fotoğrafları oysa oradaydın
yanı başımıza oturmuş gülüyordun.
bu hallere düşürenlere lanet okur gibiydin
küçücük ellerinle annenin saçlarını okşuyordun
kim bilir…tek fotoğrafımız olmayacaktı bu
sen çocuğum yıllar oldu
nerede ne haldesin…

Cennette buluşana kadar

Ayrı dünyalardanız.
Kavuşamayız seninle,
Olamayız birlikte,yapamayız.
Yapamayız…
Aramızda engeller, kapılar kapalı
Kilitli yüreklerimiz açamayız,
Kıramayız esaret zincirlerimizi…

Bir rüzgar eser,savurur ikimizi.
Kıvılcım yüklü bir duman,
Boyarken kızıl karanlığı,
Boğuluruz çıkamayız içinden.
Yandıkça yanarız yüreklerimizle
Kavuşamayız seninle,
Olamayız birlikte yapamayız…

Bir umut beklesekte yeni doğan güneşten
Bir umut işte
Olmayacağını bile,bile
Avutsak ta kendimizi, hayallerimizi
Süslesek mavilerle,pembe, morla
Kavuşamayız seninle
Olamayız birlikte yapamayız…

Hayalini kursak,ufukta geçen
Rüya gemisiyle uzaklaşmanın.
Gece yıldızı gibi
Tan yeri ağarırken ortalıktan kaybolmanın.
İzin vermezler gem vururlar,
Hayallerimizde bile düşüncelerimize.
Kavuşamayız seninle
Olamayız birlikte yapamayız.

Üç dilek dilesek, yada bir dilek
Yada son dileğimiz olsa istediğimiz
İstesek,istesek te gönülden
İdam mahkumunun son arzusu gibi…
Çekerler ipimizi darağacında.
Kavuşamayız seninle
Olamayız birlikte yapamayız…

Yolun sonuna geldik,
Yüzleşmemiz gereken acı sona
Seviyorken delice
Bu son görüşmemiz,son veda
Son saatler,
Sonrası mı yanık iki yürek
Ayrı bedenlerde…
Belki diyesim geliyor, içimin karanlığından
Bir gün belki o gün kavuşuruz diyesim.

Biliyorum sevgili
Sende biliyorsun o gün gelecek
Şimdi ayrılmalıyız, hoşça kal…
Cennette buluşana kadar…

Aytekin Orhan

böyle bittim işte:(

hiç aldırmadan zamna deli gibi sewişim gelir aklıma
nasıl da sewmiştim öylee seni
ilkbahardıııı sanki yazdı
ama mayıstııı
baslamıstı ozmn işte
gözlerim gözlerinee degdigi an
içimdeki hersey
askım buyudu yangınım oldu
tutamadım sıgmadın
sewmemiştin belliydi
bekledim sabrettim basardım
ve bir agustos ayıydı
sıcaktııı!!!
dokundun rüya sandım
dokunduum hissettim seni
atestin yaktın beni!!!
gözlerin ucurumdu sankiii
boguldum içinde yok oldum kayboldum
sonra hiççç ummadıgım bir anda giittin
eyluldu aylardan
bir cumleyle bir bakısla bitirdin
ardına bakmadın bile
ne haldeyim görmedin
umrundaa degildi seninde artık dünya
sewiyordun birini ya!!!
böyle biitim ya!!!:(

BİRGÜN MUTLAKA

BİRGÜN MUTLAKA
AMA YARIN
AMA SENELER SONRA
AMA MUTLAKA
GELECEĞİM.
AMA ÖLÜ
AMA CANLI
AMA MUTLAKA
DÖNECEĞİM

BİR TÜKENİŞ ÖYKÜSÜ

Bir Tükeniş Öyküsü
Yıldızlar kayardı usul usul göğümüzden
Durmadan birbirimizi dilerdik nafile sevinçlerle
Gümüş kanatlı sevda kuşları;
Kan kızılı gözyaşı dökerdi,
Acı damlardı geceye arşın gözbebeklerinden
Umutsuzluk sokaklara korku salardı
Yapışıp kalırdı yüzümüze sinsi bir veda havası
Gülümsemek için kendimizi paralasakta
Ölüyorduk caresizdik…acıdan ölüyorduk
Bir tükenişin öyküsüydü bakışlarımız
Film gibi;kare kare bir tükeniş yavaş yavaş
Önce gözlerimizin içi gülüyordu
Sonra hüzünlendik veda şarkılarıyla apansız,
Bir şiir bir romandı hayat güya,
Yasanırdı bir çırpıda soluksuz,yarı aç
Yasandı bitiyor işte,gözlerimiz bu kez kapıda
Ardına bakma önce sen çık git
Ben bakarım başımın çaresine bir yol bulurum
Olmadı ağlarım gizli gizli
Tutup nefesimi ölümü cağırırım
Yorgun soluksuz bedenim,kalır yalnız
Soluğumu keser veda ederim her şeye
Bu hüzünlü öykü bu tükeniş biter.

BİR GECE

Yine böyle bir geceydi
aylardan nisan
Günlerden cumartesi
Seni görmüştüm karanlıklar içinde
YIldırım askı bu olmalıydı herhalde
Gözlerin buyulemişti beni
Derken konusmaya basladık
Dilimizde kelimeler bilerek bilmeyerek
Günler,aylar,yıllar geçti
Mutluyduk cünkü sevip,seviliyorduk
Ve aylardan ekimdi
Günlerden ise salı
Yine böyle bir geceydi
Tek fark dizlerinde yatacagım ve
SAclarımı oksayan biri yoktu yanımda
Sen yoktun,gözlerin,ellerin yoktu
Kıskandı seni benden
Aldı seni benden yine böyle bir gecede
İşte böyle bu yüzden
Korkuyorum karanlıktan
Sevmiyorum geceleri
sEni benden,beni senden
Ayırdıgı,kopardıgı için……………………….

SİMDİ YOKSUN YANIMDA AMA BILIYORUMKI BEN SENİ GÖREMESEMDE SEN BENİ GÖRÜYOSUN..VE BİLİYORUMKİ BİRGÜN BENDE YANINA GELECEM O ZAMAN HİÇ AYRILMAYALIM CANISI………
SENİ ÇOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOK ÖZLUYORUM……………………..
:…(

bugün öldüğüm gün anne

Bugün öldüğüm gün anne..
Yeniden ölüşlerime döndüğüm gün…

Ağlama derdi annem,güçlü ol..
Kimseye gösterme gözyaşarını herkes seni kaskatı,sağlam bilsin..
Öyle değil anne..
Ben kırılmaya hazır cam gibiyim…

O gitti ya anne,
Bugün öldüğüm gün…
Yeniden ölüşlerime döndüğüm gün…
Sen beni hep doğumumla hatırla anne…

Sana nasıl söylerim her şeyi?..
Canımın yarısısın bir yarısı da oydu anne..

Ben onu,senin beni sevdiğin gibi sevmiştim anne..

Ağlasam..Odamı doldursam selimle..
Ancak ikimiz boğuluruz anne..
O boğulmaz..

Ben kendi içimde esirim..Sen bana bakıp kahrolan parçamsın..
Ağlama anne..Hani sen derdin ya bana ağlama diye
Sen de ağlama…

O gitti ya anne,bugün öldüğüm gün…
Diri diri mezara konduğum gün..

Kuşlar uçuşuyor..
Sahil yine masum..
Dalgalar bile uyuyor..
Taa uzaklardan ezan sesi duyuluyor..
Anne hadi kalk namazını kıl..Ve benim için dua et..
Benim dualarım kabul olmuyor

16ağustos2007–soğuk bir geceden–11 ekim 2007

Bu ilk gidişin

Bu ilk gidişin işte gidiyorsun
Alıp götürdüklerin ve kalanlarla ben
Yüreğindekileri kazıyabilirmisin ki
Gözlerinden gözlerimi silebilirmisin ?

Bu ilk gidişin işte gidiyorsun
Bu şehirde dolaşabilirmisin
Yüreğinin sızlamayacagı
Gözlerini kapatmayacagın
Bir yere bakabilirmisin ?

Bu ilk gidişin işte gidiyorsun
Yüreğini al eline
Yaşananları yükle gözyaşlarına
Ve beni dinle yağmurda…

Bu ilk gidişin işte gidiyorsun
Yalnızlığınla başbaşasın artık
Kimsesizliğin sancısını hisset
Arkanda bıraktıklarına ağla
Pişmalıgının farkına var
Ama asla geç kalma…

Bu ilk gidişin işte gidiyorsun
Bu ilkin son olsun…