_YILDA BİRGÜN_

Hala hislerimde hala özlemimdesin
sen acı sen tatlı günlerimdesin

unutmak kolay olsa çoktan unuturdum
Boşvermek koloy olsa kendimi avuturdum

Faydalar faydasız imkanlar imkansız
uzayan gecelerde saatler zamansız

AH ne yapsam ne yapsam kurtula bilsem
ne yapsam gönlümü avuta bilsem

kendimi unuttum unutuldumda
bir seni beni gibi unutabilsem

HİÇ OLMAZSA YILDA BİRGÜN

KAVUŞABİLSEM….

adını kalbime aşkla yazdım
zamanla unutur belki silerim
güzel bir rüyayı gerçek sanmıştım
seni sevdiğim için özür dilerim

aşkıma karşılık beklemek suçmuş
dünyada mefasız meğer çokmuş
senin beni sevmeye niyetin yokmuş
seni sevdiğim için özür dilerim

sanmaki sevemem başka birini
belki daha iyilerinide bulabilirim
istemem yalan sevgini
seni sevdiğim için özür dilerim

ÖLÜYORDUM…

gökyüzü ağlıyordu
ben gidiyordum
yer ayağımdan kayıyordu
ben gidiyordum
ağaçlar yaprak döküyordu
ben gidiyordum
güneş sönüyordu
ben gidiyordum
attığım her adım sızlatsada yüreğimi
yaksa,kavursada bedenimi
yapacak bir şey yok
topladım hayallerimi
tuttum yolumu
ağlayan olsada ardımdan
duymadım feryatları
aldırmadım yağmura
güneş söndüm dedi
yürüdüm karanlıklarda
dünya durdum dedi gezdim boşlukta
toprak izin vermedi
uçtum yalnızlığımla
hiçbir şey değiştiremedi
bu durumu
ne güneş ne dünya nede toprak
gittiğim yeri kimse bilmiyordu
ben sonsuza gidiyordum
herkes sebep soruyordu
benden cevap bekliyordu
yalnız gözlerime yağmur yağıyordu
hıçkırıyordum
konuşamıyordum
bağırıyordum duyuramıyordum
ölüyordum
kimse bilmiyordu…

ÖLÜMÜ BEKLEMEK
Sen gideli ölümü bekler gibi bir hal aldı beni
Sen gideli yaşıyormuyum bilmiyorum ki
Aklım fikrim düşüncem hep sende
Yaşamak kadar güzel bir şey yokken şu dünaya
Yaşamamak istememem neden

Hayat böyle severkene ben ölümü neden düşünüyorum anlamıyorum
Sen gideli şu yüzüm içten gülmedi
Ve sen gideli her şey anlamsız geliyor bana
Yaşamak bile. Hiçbir söz avutamıyor beni

Ne annemin nasihatları ne babamın öğütleri
Nede dostun avutan sözleri
İnan hiç bir şey senin gibi tat vermiyor şu hayatta
Gündüzün içinde karanlığı yaşıyorum
Sen gideli
En sevdiğim yemeği bile yiyemez oldum.
Her şey anlamsızlaşmış şu dünyada
Şu esen rüzgar şu yağan yağmur
İlk baharda açan ciçek
Kışın yağan kar
İnan anlamsız geliyor bana
Yani ben her günüm aynı hiç değişmiyor
Karanlığın içinde kör bir kuyunun karanlığında
Sadece ve sadece ölümümü bekliyorum

Ölüme Yolculuk

Yolcuyum artık bu dünyadan
Yolcuyum topladım bavulumu
Bavullar dolusu keder.
Söyle be biletçi,bu tren nereye gider.
Yalnız ölüme olsun yolculuk
Durma be biletçi kes bir bilet.
Uzak kalmışım sıladan,yardan,anadan.babadan
Anarlar şimdi beni uzaktan
Bense şimdi istasyon da
Ölüme giden yolda
Yalnız,garip ve kederli
Bekliyorum ölüm saatim

Cemal Şimşek

ölüm ve aşk

Ölümün nefesi ensende
Heryerde
ince bir çizgi
Yaşamla.

Aşk ölümün sevgilisi
Kanatırsa kalbi
İnceden inceye
Sızlatır da
Son nefesde
Bitecek sanılan
Daha artar
Zaman cenderisi
Yüreklerimizi çekiyor
öğütüyor
yuvarlanıp duruyoruz,
habire
başlıyoruz
sonsuz devinimlere

Ne var üzülecek
Aşk zehirsede yüreklere
Panzehiri kendi içinde
Değil mi ki?
Her şey geçer
Zamanın getirecekleri
bilinebilir mi ki?
Var ve yok olacağız
yalın gerçek
Yaşamak
rağmenlere rağmen
Yaşamak
Savaşmak
Kimsesizliklerle ve yenilgilerle,
yaratmak
Kendini her gece
Yaraları saracak
Dostlar bulmak
Hiç olmazsa
Güneşe bırakmak
kendini
Isıtır bak güz günesi bile
İzin ver
Sarsın Ay yaralarını
Gece öpsün dudaklarından
1 sevgili bul
öpsün o geniş alnından…
Tüm acılar 1 gün diner
Sabredersin
E n olmazsa
Dost toprak
Arıtır yaralarını
Her şey bitecek
Ne de olsa
Çiçekler açar küllerinden
Sonsuz devinim içinde
Kozmos ol…
Son durak
Yıldız tozu olmak değil mi?
Barış kendinle
Seviş acılarınla
Sarıl yarınlarına
Sen de savaşırsan kendinle
Kim tutacak seni ayakta….
Mutluluk içindeyken
Fark etmediğimiz 1 oyun
Sen oyna kendince
Bulunur deva da
Çarede
Yeterki olmasın ölüm…

zalimin biri

SEVDİM BİR ZALİMİ HAYATIM KAYDI
GECELER BOYUNCA AĞLATTI BENİ
YILLAR OLDU ONU UNUTAMADIM
DÜNYAMI MAHFETTİ ZALİMİN BİRİ

HALA YÜREĞİMDE O ESKİ YARA
HALA SEVDASI VAR BENDE KAPKARA
DÖKÜLDÜM AŞKINDAN BOŞ SOKAKLARA
DÜNYAMI MAHFETTİ ZALİMİN BİRİ

üşüyorum

Gece yarısı, yine seni arıyorum,
Hava soğuk, üşüyorum.
Ellerimde kitaplarım, yüreğimde umutlarım.
aklımda sen…
sen varsın.

Sokaklar baştan başa sessiz.-Kimsesiz.
Ben, üşüyorum….

Kaldırımlar uykuda, şehir uykuda.
Bense, yollarda umutlarımla.
Bir ben varım bu tenha sokaklarda.
Birde vaz geçilmez dostum,
Gölgem var ardımda,
Ayışığında…

Üşüyorum,
Sensizliğin uçurumunda….

Üşüyorum….