ÖLÜYORDUM…

ÖLÜYORDUM…

gökyüzü ağlıyordu
ben gidiyordum
yer ayağımdan kayıyordu
ben gidiyordum
ağaçlar yaprak döküyordu
ben gidiyordum
güneş sönüyordu
ben gidiyordum
attığım her adım sızlatsada yüreğimi
yaksa,kavursada bedenimi
yapacak bir şey yok
topladım hayallerimi
tuttum yolumu
ağlayan olsada ardımdan
duymadım feryatları
aldırmadım yağmura
güneş söndüm dedi
yürüdüm karanlıklarda
dünya durdum dedi gezdim boşlukta
toprak izin vermedi
uçtum yalnızlığımla
hiçbir şey değiştiremedi
bu durumu
ne güneş ne dünya nede toprak
gittiğim yeri kimse bilmiyordu
ben sonsuza gidiyordum
herkes sebep soruyordu
benden cevap bekliyordu
yalnız gözlerime yağmur yağıyordu
hıçkırıyordum
konuşamıyordum
bağırıyordum duyuramıyordum
ölüyordum
kimse bilmiyordu…

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir