benimle ölürsün 😉

UzakLaş . . . yOksa Sana DokunuruM
yOksa yasak tanımam,GünahkaR oLursuN,GünahıN oLuruM. . .

Görme, GörurseN hatirLamA
hatirLarsan aĞLamA.

GeLme, yOksa Sana DokunuruM . . .
Dudaklarina konariM, Gözlerini esir aLırım GeceLerce KöLem oLursuN …

Benden baskasina yasatmam Seni, tarihini vururum, anilarini asarim yuregine sapLarim kendimi, bedeninde yatiya kalirim, teninde
BekLeriM GeLeceqimi . . .

YakLaşma . . . Seni aLirim

senin oLurum, özgürlügüne yoLdas oLurum, sensiz dusunceLerim toprak oLur, yuzunde GunesLer bekLerim, gitmezsen sana dokunurum sahiplenirim seni.

Sana Aşkı YaşatırıM daha küçük aşkLara katLanamazsin..

“BenimLe ÖLürsüN”

sökülmüş gülmelerim kanasın dudaklarında……

Gidiyorum
Bu kutlu sevdayı yüreğime sarıp
Zemheriler kuşanarak

Gidiyorum
Sökülmüş gülmelerim kanasın dudaklarında
Yüreğim yüreğinde sürgün kalsın

Attığım her adımda daha bir üşüyorum
Her adımda daha bir kanıyor yerin kalbi
Her adımda daha çok ölüyorum

Gidiyorum
Puslu sabahlar tenhasına
Suratımda ki izine inat dudaklarının
Eylüller öfkesini ellerime alarak
Gözyaşı hatırına

Şakağımdan sızan kana ant olsun
Ölüm bir uğrak köşe başı
Canımı kattığım cana ant olsun

Solmuş bir tebessüm ufukta
Siyah beyaz resimler yollara serpilmiş
Gidiyorum
Çığlıklar barındırarak suskunluğumda

Attığım her adımda daha bir inliyor zaman
Her adımda daha bir yanıyorum
Her adımda zehir dolu bir tas
Her adımda daha çok kanıyorum

Çiy düşmüş sokaklar üşüşür üzerime
Kaldırımlar paramparça

Gidiyorum
Yokluğunu ömrüme dolayıp
Genç bir intihar vuslatına

Bahar değmeden gözlerime
Gidiyorum

Bahar değmeden yüreğime
Gidiyorum…

üşüyorum gerçeğin kuytusunda……..

Dünyada ne günler,yaşadım gördüm
Bir bahar gibiydim,kışlara döndüm
Artık her arzumu,kalbime gömdüm
Hayat sen ne çabuk harcadın beni

Gürültülü bir yağmur sonrası çiziliyor penceremin buğusunda yol alan damlalarla. Her biri başka yöne çekiyor yüreğimin ezikliğini. Doğru bildiğim ne varsa bölük pörçük şimdi aklımın aynasında, inandığım ne varsa… Akıyorum bir bulutun narinliğinde ve hiçliğe bütünlüyorum kendimi sessizce.

Gençliği gönlümde bitmez sanırdım
Hayat ben hep seni böyle tanırdım
Çaresi olsaydı ömür alırdım
Hayat neçabuk harcadın beni

Çocuk yüreğimin kıpırtısını hızlandıran ne kadar bayram telaşı varsa başıma taç yapmıştım oysa. Her elma şekeri iştahımı kabartmıştı meyvesinin çürük olduğunu bildiğim halde. Peşinde koşarken yalancı tatların ne zaman düşsem hayallerimin üstüne, annemin süt kokusuna sığınmıştım. Daha büyümeden yüklediler yaşamın sahte yüzlerini omuzlarıma ve mecbur tuttular ömür boyu taşımaya.

Perişan gençliğim üzgün bakıyor
Kalbimi bir korku sarmış yakıyor
Şimdi gözlerimden seller akıyor
Hayat sen ne çabuk harcadın beni

Hiç iyileşmeyecek yaraların müptelasıyım. Bilmediğim yolların yabancı ve yalancı çiçeklerinden hatıra diye sakladım her yangını içimde. Küllerinden tekrar tekrar doğurmaya çalıştım umutsuzca ve aslında olmayan mutluklarımı. Bir yağmura gömdüm isyanlarımı, bir gök gürültüsüne sakladım çığlıklarımı, bir buluta sardım sevdalarımı…

yoruldum artık.. Al beni kollarına!..

Ben Seni Unutmak İçin Sevmedim Ki Sevgilim…

Bazen Sevgiler Ölmek İçin Yaşanır..
Bazen De Gülümsemek İçin..
Bazen Yer Yüzünde Bedenin Durur
Ama Ruhun Başka YerlerdeDir…
Bazen Güler Geçersin
Ama O Gülümsemenin Ardında Başka Bir Üzüntü Yatar…

Hep Keşkelerle Dolu Bi Dünya..
Madem Keşke Diceğimizi Biliyoruz..
Neden Keşkeleri Diyecek Yanlışlar Yapıyoruz..

Bazen Gurur Bazen İhtiraz…
Ayrılığa Bu Kadar Uzakken , Gözlerimden Bir Yıldız Kaydı..
Tutamadım..Yada Tutmak Mı İstemedim ?

Keşke O Yıldız Yerine Ben Kaysaydım Bir Bilinmezliğe..
Keşke Giden Ben Olsaydım Da , O Masum kapıyı Çarpıp Çıkmanı Görmeseydim…Yıkılmasaydım….
Keşke Tüm Yıldızları Sana İbret Kaydırsaydım Da Yanışımı Görüp Gitmeseydin…Gidermiydin Yine ?
Keşke Sana Sevgiyi Öğretseydim…İhanet Yerine…
Keşke , Keşke , Keşke…

Ardında Kırık Bir Kalp , Ağlayan Gözler Ve Elimde Bir Islak MendiL Bıraktın…

Sen Bu Yazıyı Okurken..ŞarjörüMe 2 Adet Mermi We Senden Kalan Birazcık Hasret Sürdüm…
Olurda 1 Mermiyle Ölmemde Yatağa Düşüp Yanıma Gelip Acımaman İçin…

Ben Seni Unutmak İçin Sevmedim Ki Sevgilim…

dokunsalar ağlayacağım……..

‘İyi’ demek adettendir ya !
‘İyiyim’ dedim…
Değilim.

Anlatılması zor bir duygu içimde ki.
Her harf
Her kelime
Ve her cümle, olduğundan ya çok basit ya da daha karmaşık bir hale getiriyor dilime getiremediklerimi.
Birgün konuşmayı unutmak, sadece susmak istiyorum.
Birgün susmayı unutmak, olur olmaz konuşmak istiyorum.
‘Kime, neye konuşursan konuş’ diyorum…
Yeter ki susma!

Hiçbir söz yetmiyor, beni ‘bana’ anlatmama…
Dinleyemiyorum kendimi, acımadan içim…

Dokunsalar ağlayacağım bir ömür boyu…
Ve değseler hüznüme, döküleceğim parça parça…

Bir anlık değil, boğulduğum bilinmezlik.
Acısı çıkıyor sustuklarımın.
Oysa ben iyiyim görünürde !

Anlamını içime çeke çeke mutluluğa erişemiyorum…
Ya hep ben fazla geldim ya da hep bir şeyler eksik kaldı…
Şimdi iyi olan ne varsa, üzerine çizgi çekemediğim kırgınlıklar sarıyor dört yanını.
Ve ben,
İyi olmanın eşiğinde, korkulara kapılıyorum anlamadığım bir biçimde…
Sebebim yok.
Belki de çok…

Biliyorum;
Ben bile kendimi anlayamıyorken anlaşılmayı beklemek, hayalden de öte .
Ben kendimi,
Görmüyorum
Duymuyorum
Ve bilmiyorum…

Dokunsalar ağlayacağım bir ömür boyu…
Ve değseler hüznüme, döküleceğim parça parça…

Ben Seni Adını Bilmeden Sevdim

ßen, seni; adını ßilmeden sevdim. Ve, “var”lığınla gülüşünü…
ßen seni, yaşını ßilmeden, gözünü-kaşını ßilmeden sevdim.
Ve, “yar”lığa süzülüşünü.

ßen seni, sesini duymadan sevdim…
Ve duymadan nefesini.
ßen seni adını ßilmeden sevdim…
Ama; sevdim!..

Üşüyüşünü sevdim…
Üşüyüşünü sevdim onüçüncü ayın ilk günü;
“Gel, ısıt” deyişini!..
ßekleyişini sevdim beşinci mevsimin gün ßitimlerinde, bilerek
gelmeyeceğimi..
Akşam alacalarının gönlüne yürüyüşünü sevdim…
Ve, kıpırtısız, karanlığa gömülüşünü sevdim.
Bir de;
“Gel, ışıt” deyişini!..

ßen seni, adını bilmeden sevdim.
İhtiyacım… Cevabım…
İsimler koydum sana; bahar yelim, çiçek tarlam… Gökkuşağım,
ışığım… Kuşkanadım, pembe rüyam, çiğ tanem…
Seni, adını ßilmeden sevince öğrendim; seni sevmek için gerekmiyordu
ismini ßilmem…
Sevdim işte..!

ßen, seni; yaşını ßilmeden sevdim… Yani ßilmeden sevdim deden yaşında mıyım, torununla akran mı!
ßen seni, gözünü-kaşını bilmeden sevdim.
ßen seni, sesini duymadan sevdim.

Ve hatta öğrenmeye korkarken, bilmeye kıyamazken seni…
…seni sevdim.
Seni sevdim.

İçime salıncaklar kurdum gönlümün ipleriyle…
Oturdun, sallayamadım; dokunurum diye korkumdan!
Dolaştın boynuma bir sarmaşık gibi; okşayamadım.
…Koklayamadım!
Dalgalarını taramamış olan parmaklarım yabancı saçlarına…
Ve hâlâ ßilmiyorum, gözlerin ne renk?.. Hangi yıldızlar mahpus içinde?

Ve ßen sana hâlâ seni sevdiğimi söyleyemedim!..
Ama ben seni; adını ßilmeden, yaşını ßilmeden… Yüzünü ßilmeden, sesini ßilmeden…
…seni ßilmeden sevdim.
Seni, “ßilmeden” sevdim!
Senin olmadığın ve ßenim olmadığım bir sokaktaki köşebaşında
çarpıştı duygularımız!
Döküldü içindekiler ve döküldü içimdekiler…
Sen yoktun orda ve ßen de yoktum;
Ama sevda vardı!

Ve, ßen; seni adını ßilmeden sevdim

Acımaz mı saNdıN yüReğimi..?

Şimdi bir sızı var içimde
Senden yadigar
Bana emanet….
Bir sevda türküsü dilimde
Senin sesinden,senin yüreğinden
Hapsettiğin yerde kalacağım
Bir ömür,gelmesende
Acımı bilmesende…
Hissedeceksin gözbebeğinde bakışlarımı
Bana baktığın yerden
Sana akacağım…..
Acımaz mı sandın yüreğimi?
Acıttın yar! ..
Tutmadığın ellerim üşüyor şimdi
Dokunmadığın tenim titriyor
Ağlıyor gözlerim! …
Kirpiklerin batıyor yüreğime
Gecemin ışığı gözlerin
Bakmayacak mı bir daha?
Acımaz mı sandın yüreğimi?
Acıttın yar! …
Habersizce çekip gittin
Ne bir buse bıraktın dudağımda
Ne de bir ümit bıraktın
Ağlayan göz pınarlarımda! …
Uyanmayacağım bir daha
Sensiz sabahlara! …
Sen gittin ya! …
Soldurdun gülümü
Yaban ellerde yalnız koydun
Yüreğimi! …
Acımaz mı sandın yüreğimi?
Acıttın yar! …

Nedendir biLmem hep qece buLuşur kaqıt ve kaLemim..qüneşin ışıqına , aşine oLmayan duyquLarım , karanLıqın en kuytuSuna sıqınır..
seni düşünmekLe qeçen qeceLerime qün hiç doqmaSın iSterim..
yine senSiz ve sesSiz bir akşamdayım..qün bitimi yerine , karanLıqa teSLim ediyor..
yıLdızLar semaya seriLirken , akLımda yine bir tek sen varSın..
qözLerin zifir karanLıqı yarıp qeçerken , yüreqimde deLi fırtınaLar kopuyor..
soquk rüzqarLarın eSintiSiyLe başLamıştı hüzünLer..yorqun yaprakLar bir bir daLLarına veda ederLerken , sen de onLara uymuştun..
uzun zaman oLdu buraLardan kopup qideLi..ama qözLerimin yaşı haLa siLinmedi..
ardından çok aqLadım, yoLLarına baktım,qeLmeni bekLedim bir umut..
dönmeni , boynuma atıLıp sevdanı haykırmanı bekLedim..
vazqeçmeni , aşkın qaLip qeLip , kör oLaSı inadının yenik düşmeSini bekLedim..
ama sen yokSun ve dönmüyorSun..nedendir bu ceZa ..
ayrıLıkLar neden , vedaLar neden..
seni böyLeSine severken , senSizLiqin acıSı neden ?
yaLnızım işte yine..
qidişinLe buLutLar biLe yaqmurLara küStü..
kuruyup kaLdı qönLümdeki feSLeqenLer .. sahi dönSeydin oLmazmıydı ..
hem qittiqin yerLerde mutLumuSun..
bana sevdanın yükünü , bir kambur misaLi yükLerken , oLduqun yerLerin qüneşi seni yakmaZmı ..
beni böyLeSine kahredip , karanLıkLara teSLim ederken , hayatının pencereSi qüLLerin aydınLıqına bakarmı hiç..
ya senin beraber sevqimizi sunduqumuz yıLdızLar , haLa yanıp sönüyormu..
demek her bakışında akLına düşen ben , şimdi hatırına qeLmez oLdum..
eL oLdum demek..
aşkımıza şahitLik eden yıLdızLar , hiç suçLamıyor mu seni..
yokSa senin buLunduqun yerLerde hiç mi yok..
ne qeceLer suçLu , ne de qökyüzünün yıLdızLarı ..
bütün küSkünLüqüm sana , inadının ardına qizLenip umarSızca kayboLuşuna..
asLında sana da kıZmam yerSiz .. zaten kızamıyorum da ..
kızqınLıqım kendime nokta.. onca sözün üzerine , kendimedir serzenişLerim..
bunca vefaSızLıqın ve terkediLmişLiqim ardından seni haLa seviyorum ..
seni bu denLi qönüLden bir türLü söküp atamıyorum..
her ‘unuttum’ , kendime bir kez daha yenik düşüyorum..
oLmuyor işte birtanem , oLmuyor ..
sen qeri dönmeSende , bu qönüL senSiz nefeS aLamıyor..
senSizLiqin pazarında üç kuruşa satSamda qururumu senSiz oLmuyor işte ..

diller mi vefasız yürekler mi

diller mi vefasız yürekler mi
gömüt taşına mı yazılacak
zamansız kayboluş
şiirlere karıştı sevdam
unuttum
günleri külrengi yolculukta
gelirsen
bulacaksın gücenmemiş şiirlerde
kıpırdamayan akrep de
yelkovan da
şiirlerimin gizli öznesi
ilkyaz tufanımsın
gidersen eksilirim

sanma aşkların mevsimi
binlerce renk
çökerken sisleriyle gökyüzü
yüzüne
yangın yerine çevrilen eylem
su kuşunun belirsiz serüveninde
noktalama imleri dolaşır
sokağında

sen bana dokun
anılarıma dokunma
sen bana dokun
yüreğime dokunma
konuşurum
susarsın
sustukça
içimde isyan
yoruldum
sevgimi taşımaktan
sanık dillerimdi
gelmek istesem
yeminin gölgemdi
hoşçakal demedim
savunmanı üstlendim
gönül bahçemde
gülüyorsun
ateş böceği gibi kayboluyorsun
bir aşk daha karışıyor
tarihin sararmıuş sayfalarına
yalnızım

çırılçıplak kaldım sevdam da
aşkın onuru yokmu dünyada
bıkkınlığım yok ne de ihanet
hain deyilim korkak hiç deyil
kim bilir kimse sormasa da adımı
hatırlamasa da ırmaklaklarda yüzümü
desinler ki
denizdeki balıklar gii heyecanlı
desinler ki
aşkın örülmemiş dili
sevdamı boğsada ellerin
yüzümde ilkbahar sevinci
ekiyorum düşünceme yıldızlar
aşk rüzgarlarına savruluyorum
ya sen hangi rüzgarlara
küs çiçeği

ey! beyaz günlerimin ışığı
karanlığı aydınlat
kini nefreti at gel
dola saçları saçlrıma
çözülmüş gözlerinle gel
kaçışın:yitiriş
kaçışın:yok oluş
kaçışın: aşkın alaborası
sen hayatımın sevdası
doğrumda yanlışımda olsan
konuşturuyor
yüreğim beni

bak! yaşlanıyor gençliğimiz
alıp götürüyor yıllar
bakarsın aniden gelir ayrılık
ne adın kalır
ne de sevdan

Yağmurun bile tat vermediğini günler yaşıyorum…
Penceremin kenarında MERSİN e usul usul yağan yağmuru izliyorum..
Bir elimde sigaram bir elimde kalp kırıklıklarım…
Beklide bu yüzden toprak kokusunu duyamıyorum
Derin derin çeksem de içime
O sevdiğim koku nerede…

Bu yüzden yağmuru anlayamıyorum bi çare köşemde
Sert bir rüzgâr esiyor uzaklardan
Pencerem açık rüzgâra inat, ama üşümüyorum…
Çok kara ayazlarda kaldım çok fırtınalara yakalandım
Beklide bundan tepkisizim olabildiğice sakin umursamaz…
Üstelik sensizim ya alışkınım bu sert soğuğa…
Sitem dolu bi yağmur yağıyor görüyor musun?

Caddeme sokağa kaldırımlara MERSİN e
Aklımda bin bir endişe bin bir soru var ölesiye cevaplamaktan korktuğum
Kimseler bilemesin diye kıyıda köşede unuttuğum
Kaçtığım saklandığım…

Bu yüzden kendimden uzaklaştım
Yasaklara bu sitemim gamım
Ağlamak mı çaresiz kaldım
Susmak mı susuz yaşadım
Nefretimi bile kenara attım yoruldum çok yorgunum….
Yağmur yağdı bi kenara bıraktığım çayım soğudu…

Ben ağladım…
Ben anladım…

Seni bu gün hiç yaşamamış saydım bir kez daha yok saydım
Ben bunca zaman hep kendimi kandırdım
Varlığın mı bir göz aldatmacasıymış
Bir var bir yoksan bu kadar olmamışsan
Yüreğimi kimler kanattı söyle
Beni senden beni benden kimler aldı öyleyse..

Olsun ama olsun
Her şeye rağmen…
Aç pencereni dışarıya bak…
Gökyüzü bana ben sana ağlıyorum…
Ama kimseye söyleme…
Saklamaya çalıştığım yağmur değil sevdiğim…
MERSİN yağan benim gözyaşım…

Görmüyor musun?….