İnsan neden hatırlar ki gereksinimi olmadığı halde. Neden ızdırap çektirir ki kendine, canının yanacağını daha fazla bile bile… Bu gün son günümüz olsun seninle öyle sonumuz olsun ki kıyametin öldürmeyen halini en acıtan şekilde hissedelim. Sen sen ol orda bende ben . Tutamayacağımız uçsuz bucaksız sözler verelim birbirimize . O anda çok güzel olmuştu diyelim hatta.
Ertesi sabah uyandığımızda ayrı yataklar farklı kokularla uyandık eminim ki. Evet sen sen oldun orda ben de ben burada … Varolma nedenimizi yitiriyoruz. Neden anlamıyorum kendimize neden bunları yapıyoruz. Artık hiç mi bırakmıyoruz kendimize birbirimiz ola bilme ihtimalini… Bugünümde yoktun yaklaşık 365 günden fazladır da bugünlerimde dünlerimde olmadın… Yine biliyorum kabullenmiyorum ama biliyorum yarında olmayacaksın. Evet dünyada herşeyimi kaybettim ama içinde sen olan ümidimi ümitlerimi kaybetmedim. Neden beynim sana bu kadar sadıkken bedenim olamıyor. Hissedebiliyormusun artık acılarımı . Galiba senden tiksiniyorumda , silip attım seni bir anda bir hiç gibi hayatımda öyle bir çöp bile atmamıştım halbuki ama seni attım. Yırttım hayatımın sayfalarından kanırta kanırta acıta acıta içimden söktüm attım seni. Nedenini bilmeden senin derinliklerine sürüklendim en çok ta bu hoşuma gidiyordu aslında …
Sen benim nedensizliğim olmuştun bir bakıma. Artık seni seviyorum diyemiyorum… Bugün beni hiç düşünmediğini biliyorum , belki yıllardır da aklından hiç geçmemişimdir. Kendime Acıtasyon yapıyormuşum hissi veriyor bana sana yazmak. Çok büyükmüşsün be güzelim… Seni sildim seni yırttım seni yok saydım. Ama biliyorsun yazılarımda bile sadece nokta kullanırım . Çünkü sonlanması gereken şeyler bitmelidir. Tıpkı biz gibi… Ederlezi Shancarrig bu kadar mı can yakar bu kadar mı koparabilirdi hissizliği içimden. Hayatımda en çok sevdiğim ve en çok nefret ettiğim insan ! Bugün burda bir destan oluyor bugünde seni unutmak istemiyorum çünkü yıllardan sonra ömrümden sonra yine sen olmadan seninle … İşte burdayım uçurumun kenarındayım. Tek istediğim yukarda kokunu duyup aşağıya öyle inmek…
Hayatımın son hamlesiydin belkide erişmek istediğim ama bilerek kaybettiğim. Bizsizleştireli uzun zaman oldu cümleleri. Vicudum ön sevişemiyor artık kimsesizliğimle.
Bir sen vardın yanımda kalan birde ayrılırken verdiğin o mis gibi sen kokan TOKAN ….
Ekrem Yasin Parlak