GÖLGELENMİŞ HAYALLER…!

GÖLGELENMİŞ HAYALLER…!

YAĞMURUN TİTREMESİMİYDİ GÖZLERİMDEKİ,
BULUTLARIN HÜZNÜ ÇAĞIRIŞI…
KURUMALIYDI ! DAMLALARIN
BUZ TUTTUĞU YÜREĞİM,
YORULAN BU KAÇINCI GÜNÜ SENSİZLİĞİN
SAYMADIĞIM KAÇINCI HÜZÜN GECESİNDEYİM
SORMALIMIYDIM YADA SÖYLEMELİ..
SAYANI BULURDUM BELKİ…
YADA YERLE BİR OLURDUM
O KİMDİ
RÜYALARDA SAYIKLARKEN
KAHKAHALARIMA HAPİS OLMUŞ
ÇARESİZLİK…
İNANMASI GÜÇ DOKUNMAK İSTERKEN ATEŞE
DONARDI ELLERİM
KESKİN BİR AYAZI TOKAT GİBİ
ÇARPARDI YÜZÜME
TİTREYEN ELLERİMLE YAKTIĞIM HER SİGARA DUMANINDA ALIP BAŞIMI
GİDERKEN KAYBOLASIYA
MARTI SESLERİYLE BUŞURDUM GİZLİCE…
YİNE AYNI SAHİLDE
KIYIYA TERKEDİLEN GEMİLER GİBİ
ÇÜRÜMEYE YÜZ TUTMUŞKEN KİMSESİZLİKTE…
SADECE BAKAN BİR ÇİFT GÖZ VARDI
VE BİRAZ SONRA GİDECEK
KAL DEMEYE LUZUM YOKTU GİDENE
O YERDE BEN YOKTU
VE BİZDEKİLERDEN KİMSE..
ÖYLE BİR YOK OLUŞTU
ÇARESİZLİKTE YEŞEREN
YANSIMALARDA KAYBETTİM İZİNİ
BİR HİÇTİM SANKİ
UMUTLARIN İSYANINDA GÖRDÜĞÜM YALNIZLIĞIMDA SAKLIYDIM……
TEK CELSEDE YİTİRDİĞİM
YANGIN SONRASINDA…
BİR DÜŞ EVİ KURDUM KENDİMCE
VE ENKAZ YIĞINI
BİR ÖMÜR BIRAKTIM GERİYE…
AYRILIK AYRILIK DİYE
İNLERKEN HASRET…
YOK OLUŞUN SON GECESİMİYDİN?
BEN YARINLARIMA ERTELEDİĞİM..
YOKLUĞUNDA VAĞRETTİĞİM..
HERHANGİ BİR GECEYE SAKLANIYORDUM.
DOĞAN HER GÜNÜN ARDINDA..
GEÇ KALMIŞLIĞIN ÖTESİNDE..
HASRETLE BEKLEYEN BİR CAN TAŞIYORDUM.
GÖLGELENMİŞ HAYALLERİM..
KELEPÇELİYKEN ELLERE……!

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir