bir gül

bir gül

Odamın penceresi bir bahçeye bakar,
Bahçe çırılçıplak,kurumuş ağaçlar,
Bir kız bilirim.hep aynı günde
Aynı saatte,aydınlık iplere,
Çamaşır asar…

Odamın penceresi bir bahçeye bakar,
Bahçe bütün bahçeler gibi ıssız,
Tarumar olmuş,çiçekler perişan,
Sadece bir gül var,
Kızın gözlerinde,
Şimşek şimşek açan…

HALİM YAĞCIOĞLU
(1919)

bir gece

bir gece

BİR GECE TİTREYEREK UYANIRSAN
BİLKİ RESMİNİ ÖPTÜGÜM ANDIR
BİR GÜN YASLAR SÜZÜLÜRSE O GÜZEL GÖZLERİNDEN
BİLKİ BİRTANEM YOKLUGUNDAN ÖLDÜGÜM ANDIR
ŞARKIŞLA LI ** TUNCER **

bir dilek tuttum

bir dilek tuttum

BİR DİLEK TUTTUM

Hayat devam ediyor
Benim için…
Güneş rüzgar yağmur
Benim için…
Sen çekmesen de kahrımı
Yeni sevdalar var
Benim için…
Gökyüzündeki yıldızlar
Benim için…
Kaymasa da hiç biri
Bir dilek için
Ben yine seni tuttum
Yarınlar için…

bir aşkın ayrılık sayfası

bir aşkın ayrılık sayfası

KADIN gidiyorum dedi
ADAM sustu
KADIN bir şey söyle dedi
ADAM neden dedi titreyerek
bu sefer kadın sustu
ADAM bir şey söyle dedi
kadın yine sustu..
gidiyorum dedi mahçup kırılgan
adam sustu
kadın gitti…

adam anladıki
ayrılık infazıydı aşkına verilen hüküm
sustu adam sükunet mahkumu gibi bir ömür
hiç konuşmadı bir daha
şiirler yazdı
hece hece kadının varlığını işledi satırlarına
ama ne adını söyledi nede yazdı
kadının kimliğine dair
ne bir resim ne bir hatıra vardı
ihtivasında gizlemişti herşeyi
kise öğrenemedi
ulvi bir aşktı böyle bitti
geride satırları kaldı adamın
ve satırlarında gizemli bir kadın…

BILMIYORUM NE YAPMALI

BILMIYORUM NE YAPMALI

Gönül yorgun gözler yasla dolu bilmiyorum ne yapmali
arzular erisilmez hayat sonu gelmeyen yolculuk istekler cok uzak
bekleyenin perisan..hele kalbin cok pisman..bilmiyorum ne yapmali..
cikisi ariyoror gönlüm nesil bulmali..bilmiyorum ne yapmali bilmiyorum
bilmiyorum..

Bilmezsin

Bilmezsin

Kadehlerle avunmayan gönlüme,
Gözyaşlarım şarap oldu bilmezsin.
Yıllar yılı sevinmeyen gönlüme,
Mutluluklar serap oldu bilmezsin…

Gece gündüz bana zehir içiren,
Sarhoş edip hep kendinden geçiren,
Hayâl olup uykuları kaçıran,
Güzelliğin azap oldu bilmezsin…

Gelir diye sabrederek beklerken,
Kervanlara aşk acımı yüklerken,
Sensiz geçen günlere gün eklerken,
Gönül evim harap oldu bilmezsin…

Ateş olup için için yanarım,
Yalan olsun sevdim desen kanarım,
Dudağımda hep adını anarım,
Her nefesim sevap oldu bilmezsin…

bilmezdim

bilmezdim

bir vardın bir yoktun aslında
varlığın bir masalmışcasına
dolandı etrafına benliğimin
ben artık ben miydim?
bilmiyorum…
ızdraptın gecelerimin en yanlız anlarında
ve kendini herşeyden önemli görürken ben
senin için acılar çektim,
kelimelere yeni anlamlar ve göz yaşlarımı ektim
ewet seni çok sevdim, hatta tek seni sevdim.
yinede
sensizliğe
pes ettim ve yalnızca sevilmeyi bekledim zannetme
hergün sensizliği sevmeyi hatta yeni bedenleri denedim
ama her deneyişte yeni bedeller ödedim
ve ödeneklerim,
ömrümün en başa çıkılmaz zamanlarında
karşıma çıkan sana bürünmüş sevgilerdi
inan denedim her defasında seni yok etmek istedim
hiç tanımamışcasına yaşamak için
oysa bilemezdim ,aşkın kendini her nefeste tazeleyen
ve sahipsiz kalsada toprağına sımsıkı tutunup büyüyen bir hayat oduğunu…!

Bilki mutsuzum

Bilki mutsuzum

Gülemiyorum artik eskisi kadar,ugrassamda yapamiyorum hayatim boyunca fedakar oldum hep
ama ben bunu secmedimki
böyle mutsuz olmayi ben istemedimki…
sevmek güzel…sevilenin olunca..
yasamakta güzel…
amacin olursa..
hele özlemek varya..
o herseye deger..fakat bekleyenin olursa…
ölürüm,kaybolurum bu yalan dünyadan,hersey aci verdi su hayatta,mutlu oldugum saniyelerin bile bedeli vardi unutma,sunu bil basardin mutsuzum mutsuzum

bilirsin

bilirsin

Ne zaman karanlık çökse
Gökyüzünü soluk yıldızlar aydınlatsa
Derin bir sesizlik sarardı beni
Bilirsin seni nasıl sevdigimi

Ne zaman karanlık çökse
Ay ışığı bulutların ardına gizlense
Bir hüzün sarardı bütün benliğimi
Bilirsin seni nasıl sevdiğimi

Bilirsin aslı ile keremi
Bilirsin memo zinı
Bilirsin ferhat ile şirini
Bilirsin seni nasıl sevdiğimi

bilen olmadı

bilen olmadı

BİLEN OLMADI

Sen giderken bende ordaydım
Sessizce gidişini seyrettim
Uzaktan el salladım
Gören olmadı
Otobüse binerken
Arkandan çığlık attım
Duyan olmadı
Gözden kaybolurken
Seninle umutlarım
Uçurumun kenarına
Gitti geldi ruhum

Sen gittikten sonra
Eve geldim
Sessizce ağladım
Kapı çaldı açmadım
Telefona bakmadım
Tek başıma gidişini kutladım
Seni sevdiğimi bilen olmadı