seviyorsun sonunu düsünmeden
iyi ve kötüyu unutuyorsun
tek onun adini tasiyorsun
seve seve bitiyorsun
hep hatasinda affetiyorsun

sevdini kaybetmek istemiyorsun
bütün yaptiklarini görmek istemiyorsun
birde bakmissin
o seni unutmus
o seni sevmiyormus
o seni düsünmüyormus bile

aci o kadar büyük oluyor ki
hayatin anlamini görüyorsun
aglayip aglayip süzülüyorsun
toprak olup ölüyorsun

o da bir kus gibi ucuyor gidiyormus
sevgiyi bir kabus olarak görüyorsun
ve gercek hayata dönüyorsun