Yazar arşivleri: admin

BİR TÜKENİŞ ÖYKÜSÜ

BİR TÜKENİŞ ÖYKÜSÜ

Bir Tükeniş Öyküsü
Yıldızlar kayardı usul usul göğümüzden
Durmadan birbirimizi dilerdik nafile sevinçlerle
Gümüş kanatlı sevda kuşları;
Kan kızılı gözyaşı dökerdi,
Acı damlardı geceye arşın gözbebeklerinden
Umutsuzluk sokaklara korku salardı
Yapışıp kalırdı yüzümüze sinsi bir veda havası
Gülümsemek için kendimizi paralasakta
Ölüyorduk caresizdik…acıdan ölüyorduk
Bir tükenişin öyküsüydü bakışlarımız
Film gibi;kare kare bir tükeniş yavaş yavaş
Önce gözlerimizin içi gülüyordu
Sonra hüzünlendik veda şarkılarıyla apansız,
Bir şiir bir romandı hayat güya,
Yasanırdı bir çırpıda soluksuz,yarı aç
Yasandı bitiyor işte,gözlerimiz bu kez kapıda
Ardına bakma önce sen çık git
Ben bakarım başımın çaresine bir yol bulurum
Olmadı ağlarım gizli gizli
Tutup nefesimi ölümü cağırırım
Yorgun soluksuz bedenim,kalır yalnız
Soluğumu keser veda ederim her şeye
Bu hüzünlü öykü bu tükeniş biter.

BİR GECE

BİR GECE

Yine böyle bir geceydi
aylardan nisan
Günlerden cumartesi
Seni görmüştüm karanlıklar içinde
YIldırım askı bu olmalıydı herhalde
Gözlerin buyulemişti beni
Derken konusmaya basladık
Dilimizde kelimeler bilerek bilmeyerek
Günler,aylar,yıllar geçti
Mutluyduk cünkü sevip,seviliyorduk
Ve aylardan ekimdi
Günlerden ise salı
Yine böyle bir geceydi
Tek fark dizlerinde yatacagım ve
SAclarımı oksayan biri yoktu yanımda
Sen yoktun,gözlerin,ellerin yoktu
Kıskandı seni benden
Aldı seni benden yine böyle bir gecede
İşte böyle bu yüzden
Korkuyorum karanlıktan
Sevmiyorum geceleri
sEni benden,beni senden
Ayırdıgı,kopardıgı için……………………….

SİMDİ YOKSUN YANIMDA AMA BILIYORUMKI BEN SENİ GÖREMESEMDE SEN BENİ GÖRÜYOSUN..VE BİLİYORUMKİ BİRGÜN BENDE YANINA GELECEM O ZAMAN HİÇ AYRILMAYALIM CANISI………
SENİ ÇOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOK ÖZLUYORUM……………………..
:…(

bugün öldüğüm gün anne

bugün öldüğüm gün anne

Bugün öldüğüm gün anne..
Yeniden ölüşlerime döndüğüm gün…

Ağlama derdi annem,güçlü ol..
Kimseye gösterme gözyaşarını herkes seni kaskatı,sağlam bilsin..
Öyle değil anne..
Ben kırılmaya hazır cam gibiyim…

O gitti ya anne,
Bugün öldüğüm gün…
Yeniden ölüşlerime döndüğüm gün…
Sen beni hep doğumumla hatırla anne…

Sana nasıl söylerim her şeyi?..
Canımın yarısısın bir yarısı da oydu anne..

Ben onu,senin beni sevdiğin gibi sevmiştim anne..

Ağlasam..Odamı doldursam selimle..
Ancak ikimiz boğuluruz anne..
O boğulmaz..

Ben kendi içimde esirim..Sen bana bakıp kahrolan parçamsın..
Ağlama anne..Hani sen derdin ya bana ağlama diye
Sen de ağlama…

O gitti ya anne,bugün öldüğüm gün…
Diri diri mezara konduğum gün..

Kuşlar uçuşuyor..
Sahil yine masum..
Dalgalar bile uyuyor..
Taa uzaklardan ezan sesi duyuluyor..
Anne hadi kalk namazını kıl..Ve benim için dua et..
Benim dualarım kabul olmuyor

16ağustos2007–soğuk bir geceden–11 ekim 2007

Bu ilk gidişin

Bu ilk gidişin

Bu ilk gidişin işte gidiyorsun
Alıp götürdüklerin ve kalanlarla ben
Yüreğindekileri kazıyabilirmisin ki
Gözlerinden gözlerimi silebilirmisin ?

Bu ilk gidişin işte gidiyorsun
Bu şehirde dolaşabilirmisin
Yüreğinin sızlamayacagı
Gözlerini kapatmayacagın
Bir yere bakabilirmisin ?

Bu ilk gidişin işte gidiyorsun
Yüreğini al eline
Yaşananları yükle gözyaşlarına
Ve beni dinle yağmurda…

Bu ilk gidişin işte gidiyorsun
Yalnızlığınla başbaşasın artık
Kimsesizliğin sancısını hisset
Arkanda bıraktıklarına ağla
Pişmalıgının farkına var
Ama asla geç kalma…

Bu ilk gidişin işte gidiyorsun
Bu ilkin son olsun…

bu gÜn yine ağladım

bu gÜn yine ağladım

evet yine yaş gözümde
yine kırık kalbim
yine sellendi gözlerim
ve yine sen

Ne gülücük kaldı yüzümde
nede sevgi var artık kalbimde
niye seveyim ben yine
niye yaşayım ki aşkı

yeter artık gözlerimde yaş
gönlümde aşk kalmadı
yarın yine ağlatmayın
bana artık yaşatın aşkı

Bu Ayrılık

Bu Ayrılık

Kusuruma bakmayın benim, dostlar,
bağışlayın beni.
Ben davullara, bayraklara aldırmayan
bir padişahın yoluna düşmüşüm,
deli divane olmuşum.
Çok uzaklardan yürüyen bir adam gibiyim ben,
çok uzaklardan geçen bir hayal gibi.
Ama yok da sayılmam hani,
var olan bir şeyim ben.

Haydi ben bensiz geleyim,
sen sensiz gel.
Ne varsa şu ırmağın içinde var,
soyunalım iki can,
dalalım şu ırmağa, hadi.
Bu kupkuru yerde yakınmadan gayri ne gördük,
bu kupkuru yerde ne gördük zulümden gayri.

Bu ırmakta ne ölmek var bize,
bu ırmakta ne gam var, ne keder var, ne dert.
Bu ırmak alabildiğine yaşamaktan,
bu ırmak iyilikten, cömertlikten ibaret.

Durma, çabuk gel, gelmem deme.
Ne evet demek yaraşır sana, ne hayır, dostum,
senin şânına sadece gelmek yaraşır.

Mevlana Celaleddin Rumi

bir merhabayla basladi

bir merhabayla basladi

Bir ´merhaba`yla basladi hersey,
ve ardindan gelen bakismalar…
ne güzel gözlerin vardi…
ne güzelde bakiyorlardi…

Bir ´merhaba´yla basladi hersey,
göz göze geldik…
sen gülümsedin…
ben senin gülmeni seyrettim…öylece…
hic bikmadan usanmadan….

ne güzelde gülüyordun bana…
sana bakarken icim titriyordu,
bütün benligimi sariyordun…
sardikca bir korku kapliyordu icimi…
ama yinede hosuma gidiyordun…

bir ´merhaba`yla baslamisti hersey,
ve bir `güle güle´ demeden bitmisti…

bilseydim severmiydim

bilseydim severmiydim

Ben senı tanıya dek yasamıyormusum.
o dınledıgım ask parcalarını ne demek ıstedıgını senı tanıdıgımda anladım.
meger butun sarkılar ask uzerıne yazılmısta haberım yokmuş..?
cunku ben hıc asık olmamıstım..
be hayatta tek sana asık oldum.
bır tek senı sevdım bır tek senı sevdıcegım..
meger sen bunu bılmemısın ..
sen benı tanımamısın..
benı bırakıp gıttın ya..
arkanda ne bıraktıgını bılıyormusun ..
yıkık bır hayat,yıkılmıs benı bıraktın ..
nasıl kıydın vefasızın kızı nasıll…
oysa ben senı oyle sevmıstımkı..
kendımı unutmusum kendımden gecmısım ..
hıc kımse umrumda deyıldı artık..
hıc kımseyı gozum gormuyor artık sen den baskasını..
ama sen bana acımadan elının tersıyle ıttın..
meger sen senı sevıyorum kelımesının anlamını bılmıyormussun..
kendıme deyıl sana acıyorum..
belkı daha kaç ınsanın canını yakıcaksın..
daha kac kısının duygularıyla oynıcaksın..
kac kısının daha hayatını mahvedeceksın..
ne dıyorum bılıyormusun…
hayat arkadası dıye sectıgım ınsanda boyle bırakıp gıderse…
keske dıyorum dogmasaydım..
keske dıyorum bu gozlerımı acmasydım dunyaya…
ınsan boyle ınsanları tanıdıkca yasamak bıle ıstemıyor…
kahredıyor yasadıgı gune…
dunya bu kadar zalım ınsanlarda zalım…
ne yaparsın…

Allah nasıl bır tane oldugu bır gercekse.
Ölum nasıl bır gercekse.
Topragın nasıl suya muhtac oldugu bir gercekse.
Ac bir mıdenın ekmege nasıl muhtac olduguda bir gercekse..
Bunların degişmesi mumkun olmadıgıda bir gercekse..
Benım sana olan sevdam.
Benım sana olan askım.
Boyle gerceklerden birtanasii…VEFASIZ..

BilemessiN!..

BilemessiN!..

SEN deniz nedir bilemessin,
Hiç kum tanesi görmedin ki…
Yum gözlerini zamanı düşün;
Deniz bir gözünde,kum bir gözündedir…

SEN aşk nedir bilemessin,
Beni hiç sevmedin ki…
Şimdi ağla ağlayabildiğin kadar;
TÜM GÜZELLİKLER SENDE AŞK BENDEDİR!..

BESBELLİ GİDİYORSUN

BESBELLİ GİDİYORSUN

BESBELLİ

Besbelli gidiyorsun buralardan,
Benden kalan kalp kırıklarını da almışsın yanına,
Yüzünde pişmanlığın kırmızı reçetesi,
Ayaklarında çaresizliğin imzası var.

Besbelli kaçıyorsun yüreğimden,
Benden kalan papatya fallarını da almışsın yanına,
Gözlerinde pişmanlığın soğuk denizi,
Ellerinde çaresizliğin senedi var.

Besbelli göçüyorsun gönül bahçemden,
Benden kalan gülüşleri de almışsın yanına.
Teninde pişmanlığın apansız soğukluğu,
Nefesinde çaresizliğin buğusu var.

Besbelli yanık bir şiir gibi,
Sende bitiyorsun birkaç satır sonra,
Benden kalan son aşk kelimelerini de almışsın yanına,
Dudaklarında pişmanlığın acı mührü,
Ensende çaresizliğin korkusu var.

Besbelli gidiyorsun buralardan,
Besbelli kaçıyorsun yüreğimden,
Besbelli göçüyorsun gönül bahçemden,
Besbelli bitiyorsun bir şiir gibi,
Besbelli yaşanmış aşklar gibi,
Sende bir mum gibi sönüyorsun.

Kalbin söyleyemese de,
Gözlerin besbelli söylüyor bana.
Sende gidiyorsun, kaçıyorsun.
Sende göçüyor, bitiyorsun.
Sende güneş gibi doğuyor, batıyorsun.
Sende yıldız gibi parlıyor, kayıyorsun.
Besbelli sende gidiyorsun.
Besbelli sen artık beni tanımıyorsun.
Kalbin söylemese de yüreğin söylüyor,
İnan herşey besbelli…