Yazar arşivleri: admin

Yalnızlığa Niçin Mahkum Ettin Beni

Canım… Biricik aşkım…
Sensiz yaşadığım bir gün bile
bana azabın en şiddetlisini yaşatırken,
bir ömür sensiz nasıl yaşarım ki! …
Hangi doktor, hangi reçete yüreğimdeki acıyı dindirebilir ki? …
Hangi derya, hangi okyanus söndürebilir ki yüreğimdeki yangını?…
Sensiz geçen o bir güne dahi lanet ederken
ya şimdi ne yapayım?…
Sensiz ne günüm gün ne gecem gece!…
Hiç bir şeyin tadı yok eskisi gibi!…
Sensizliğe alışamadım, alışamıyorum da…
Hep aklımdasın; hep gönlümdesin…
Ben yaşadıkça da bende varolmaya devam edeceksin…

Ama söyle be gülüm! …
Sensizliğe niçin mahküm ettin beni?!

.: BEKLENEN :.

.: BEKLENEN :.

uzun uzun bakıyorum uzaklara

beklediğim bir şeyler var belli ki ya da geri istediğim…

bir gölge görüyorum ufukta

yalnızca boş bir silüet

işte diyorum yıllardır beklediğim sevgili

boşuna geçmemiş yıllar,sonunda geldi buldu beni!!!

biraz daha yaklaşıyor…

anlıyorum ki beklediğim sevgilinin değil bu silüet

içim acıyor bir an,yine de beklemeye değer diyorum

bir özlem sarıyor içimi

biliyorum hiç yalnız bırakmamıştı beni

işte bu gelen babam diyorum

cennetten kopup gelmişti yanıma,kızına…

biraz daha yaklaşıyor silüet

işte bir hayal kırıklığı daha…

içimi bir acı kaplıyor,derin bir pişmanlık

o silüet kadar boş hissediyorum kendimi şimdi

boşuna yaşamışım belkide bunca zaman

Bekleyerek…

beklemekle yetinerek

silüetleri beklemek yerine silüetlere gitmeyerek…

kalkıyorum yerimden!

koşuyorum ufka doğru,silüete doğru

kan çekiliyor vücudumdan

artık belirginleşiyor silüet

ama getirdiği değil almak istediği bie şey var

işte karşımda bir melek

belli ki zaman gelmiş

öyle derin bir şey hissediyorum ki

ruhumu bedenimden ayırıyor!

anlıyorum ki geç kalmışım

anlıyorum ki boşuna yaşamışım!!!!

Yazar : My_X Kendisine bu şiir dolayısı ile teşekkür ediyoruz ve daha fazlasını istiyoruz 🙂

Yalnızlığa Niçin Mahkum Ettin Beni


Canım… Biricik aşkım…
Sensiz yaşadığım bir gün bile
bana azabın en şiddetlisini yaşatırken,
bir ömür sensiz nasıl yaşarım ki! …
Hangi doktor, hangi reçete yüreğimdeki acıyı dindirebilir ki? …
Hangi derya, hangi okyanus söndürebilir ki yüreğimdeki yangını?…
Sensiz geçen o bir güne dahi lanet ederken
ya şimdi ne yapayım?…
Sensiz ne günüm gün ne gecem gece!…
Hiç bir şeyin tadı yok eskisi gibi!…
Sensizliğe alışamadım, alışamıyorum da…
Hep aklımdasın; hep gönlümdesin…
Ben yaşadıkça da bende varolmaya devam edeceksin…

Ama söyle be gülüm! …
Sensizliğe niçin mahküm ettin beni?!

Yağmur damlası

Göz göze gelemiyoruz artık
Eskisi gibi her an
Hani kaderimizi kendimiz yazmıştık
Herkes ölse de
Her şeye rağmen
Birbirini seven iki insan olacaktık…
Olmadı yapamadık
Yollarımızı ayırdık artık!!
Birbirimizden bihaber
Dolaşıyoruz ortalıkta
Seni arıyorum her yerde
Efkârlı bir şekilde
Cebimde bilmem kaç paket sigara…
Biçareyim şimdi, yapayalnız
Ne üstümde bir mont
Ne ayağımda bir bot
Yağmurun altında yürüyorum…
Ne gariptir ki üşümüyorum
Çünkü yere düşen her damlada
Seni düşünüyorum
Düşündükçe ısınıyorum…

Yabancı


Duramadık sözümüzde
Yabancı olduk.
Ayrıldık sonunda
Yabancı olduk.
Mutlulu ararken
Hep acı bulduk.
Bundan böyle senin
Adın YABANCI

Madem yaşanan
bu aşk sence şahane.
Bu aşkata kavuşmak
bence efsane.
Yetti artık gülüm
bunca bahane.
Bundan böyle senin
Adın YABANCI.

vefasız ayrılık



bir sayfakapandı bak yıllar sonra
neden anlamdık nasıl okuduk
ağlıyorum şimdi geçen yıllara
neydik bir zamanlar şimdi ne olsuk

bir veda etmeden helalleşmeden
dönüp bir kerecik bakmadan
onca yılın hatrına saygı duymadan
sildik birbirimizi hatıralarda

benim için öldün yaşamıyorsun
hergün kapından bin kez geçsem dee
yaşarkaen ölmeyi iyi bilirim
sen de anlayacaksın geç fark etsen de

Vefasiz


seviyorsun sonunu düsünmeden
iyi ve kötüyu unutuyorsun
tek onun adini tasiyorsun
seve seve bitiyorsun
hep hatasinda affetiyorsun

sevdini kaybetmek istemiyorsun
bütün yaptiklarini görmek istemiyorsun
birde bakmissin
o seni unutmus
o seni sevmiyormus
o seni düsünmüyormus bile

aci o kadar büyük oluyor ki
hayatin anlamini görüyorsun
aglayip aglayip süzülüyorsun
toprak olup ölüyorsun

o da bir kus gibi ucuyor gidiyormus
sevgiyi bir kabus olarak görüyorsun
ve gercek hayata dönüyorsun

Uzakta


Bir soğuk hüküm sürer burada
Zaman rutubetli mevsim şimdi kış
Herşeyden değerliydi bilinen ne varsa
Uzakta şimdi o yakıcı bakış

Acı olsada yalan gerçeklerini görmek ne iyi
Ufak sandığın bazen gökyüzü kadar büyük
Kurumuş denizde yürümez gemi
Uzakta şimdi o mabed kırık ve dökük

Bir gün gelip üzerine yağacak herşey paramparça
Olmak istersin o zaman bana en yakın
Toplamak isteyeceksin benden kalan ne varsa
İçini saracak tarifsiz bir yangın

Utanacaksın



BİRGÜN YAPTIKLARINA PİŞMAN OLACAKSIN
BELKİ O GÜN BENİ ARAYACAKSIN
HER AN HER YERDE BENİ SORACAK
FAKAT BENİ ASLA BULAMAYACAKSIN

O AN KENDİNDEN UTANACAKSIN
ÇÜNKÜ BENİM ÖLDÜĞÜMÜ DUYACAKSIN
BİR VEFASIZ KURBANI OLDU DEDİKLERİNDE
O VEFASIZIN SEN OLDUĞUNU HATIRLAYACAKSIN

BİR ANDA DÜNYAN YIKILICAK
HAYKIRARAK AĞLAYACAKSIN
BANA YAPTIKLARIN AKLINA GELDİKÇE
MEZARIMA GELMEYE UTANACAKSIN

Unutmak mı?

Unutmak mı?
güneş nezaman unutursa dogmayı
deniz nezaman unutursa dalgalan mayı
bulutlar nezaman unutursa şekilden şekle girmeyi
insanlar nezaman unutursa sevmeyi
belki belki seni ozaman unuturum