yalnızca benim
bu gece yine kırık kalpler diyarında kırılgan düşler göreceğim
oraya aitmişim çünkü
yine gözlerim uykuya inat yavaş yavaş kapanacakmış
yeni umutlarını gidip kırpmak için yavaş yavaş adım atacakmış
sonra yeni bir sabahı tekrar başına sarıp umut aramaya hatta kırmaya gerek olmadığını ispatlayacakmış bana
BİLİYORUM GÖZLERİM SEN ÇOK ŞEY GÖRDÜN AMA… KEŞKE SANDIĞIN GİBİ OLSA
keşke anlasaydın yağmurların beni sana getirdiğini
seninse içinde kaybolmam gereken bir deniz olduğunu
ama ben sende kaybolmak için değil yaşamak için gelmiştim
gökyüzünün grisini de dalgalarına kararsın demiştim
oysa ben o grinin içine ne düşler hapsetmiştim
olgun sanmıştım ama acemiymiş tüm sevişlerin
BEN BÜTÜN O KIRIK NOTLARI SENİ SEVERKEN ALMIŞIM
ardında tek bıraktığın gözü yaşlı cam kırıkları olsaydı keşke
öyle olsaydı kollarıma batırıp yine gelirdim sana
ve yine hapsederdim gözlerimi gözlerine
bakardım yine hiç birşey söylemeden sessizce
kenetlenirdi adeta dudaklarım
sanki sarhoş olmamış gibi olurdu bir gün önce
AYIkLIĞIMA SUSAMIŞ,BİR DAMLA ARAR ARTIK GEÇİRDİĞİM HER GECE
sayıkladığım her ismi yazmıştım duvarlarıma
silinmiş şimdi hepsi,dökülmüş yerlere birer birer harfleri
karışmış birbirine iz çıkarmış hayaletleri
sen kendinde bir iz bulamayınca hemen dönseydin ya bana geri
itiraz mı etti sana yoksa sırf canımı acıtmak içiN birileri
DUVARLARIMI ARTIK İÇİMDE TAŞIMAMI SÖYLEME BANA
EN DERİNE SAPLANILABİLEN JİLETLER BULDU BENİ VE BEN YİNE DİPTEYİM
gecenin sessizliğiyle küflenen her sabahı
bana sor öğrendim her çeşidini senden sonra
hiç uyumadım ki ağlamaklı ve yorgun gözlerim dinledi beni bir tek
benim dermanım kalmadı anlatmaya ama dil bu sus deyince susmuyor ya
siyah ve beyaz arasında gidip geldi ikisi de olmasın derken şimdi gönlüm düştü sarıya
YOLA ÇIKAN HER ACIM İÇİN KONUŞUYORUM SİZLE TANIŞMADAN HERBİRİNİZE ELVEDA
her paragrafı yeni bir başlangıç zannettim ben kendimde
satır başı yapmaktan korkuyorum şimdi
her soru işaretimin üstü başı yırtılmış kan ter içinde
işte esas bunlar uykularımdan uyandırandır beni
birbirine kelepçelenmiş;anahtarı, yırtık zırh gibi
sandıkta daha el değdiremediğim,güvelerinse paylaşamadığı aşkım gibi OLMUŞ KALBİM
yediremedim aklıma kendime kızıp küfredebildim
BİRGÜN SENİN SEVDİĞİNİN SENİ SEVMEDİĞİNİ ANLARSAN BENİ ARA,TÜM KÖŞELERDEYİM
YÜZÜM ASIK ARKAMA DÖNÜK BİR ŞEKİLDE SENİ BEKLERİM
bir gözüm acıları bir gözüm umutları görür
ama umutlar sadece umuttur gerisi de boştur zaten gerçek olmayınca
o da daha çok acıtır beni bilinmez daha çok koşturur
o yüzden ben umuda bakan gözümü kapattım
gecenin ziftinden geçirip taptığım seni de ,artık unutacağım
bitecek kara kışım gelecek baharım
sen de diyeceksin hani gözünü umutlara kapamıştın
BUNLAR UMUT DEĞİL OLACAKLARI SÖYLÜYORUM BEN SANA ESKİ AŞKIM
artık benim de denizim var kendi içimdeyim
elbette sende başka sahil kalmayınca gelmek zorunda kalacaksın
bu sözlerinle kurşunlayıp delik deşik ettiğin denize
yüzüp gideceksin en derinlere
kıramplar girmeye başlayacak sonra kalbine
boğulacaksın kaybolacaksın dalgalarıma karışacaksın sen de
BAKACAĞIM PENCEREMDEN SANA VE GÖREMİYORUM ÇÜNKÜ İKİ GÖZÜMDE KAPALI acıya ve umuda VE SEN EN DİPTESİN
BİRGÜN SENİN ACININ BENİM MUTLULUĞUM OLACAĞINI KİM BİLE BİLSİN
sana kurban ettiğim her düşüm kadar
uykusuz geçen her gecem kadar
akan her damla kanımın suladığı yer kadar
alacağım var senden yazıldı bunlar birer birer kırık dökük te olsa bir kalp yığınına
kalp sevgiye kanıp unutur siler ama sildiğin kadar iz kalır ve yıpranır unutma
CANIMI YAKTIĞIN KADAR ALACAĞIM SENDEN
NE AZINI NE DE FAZLASINI İSTEMEM
pamuk gibi tenine hasret yaşasam ne fayda
ben aşka değil sana tövbeliyim
kalabalık zannetme aslında yalnızlıktır yazdığın her sayfa
güncene işlenmemiş bir gün varsa bil ki o yalnızca benim
daha dün koynumdaydı umudum benimle ıslanıyordu yağmurda sitemim
GERİYE KALAN BİR AVUÇ MUTLULUK İÇİN SUSTUM
ANCA KENDİ BAŞIMIN ÇARESİYİM
argo geçen yıllarım için kalkmıştım ayağa
sebep bulamayan günlerime yardım etmek için evet dedim bu yaşam savaşına
işim bitince emin ol ahirete kayar bu dünya
küçük kıyametim sessiz geçer benim dayanıklıyım acıya
hassastır çalınca kopuverir inceldiği yerden yaşam telim
İŞTE BÖYLE DÖNER BENİM DÜNYAM
YARINIM BUGÜNÜME GÖREDİR HESAP SORMAZ BANA SAATLERİM
baktım ve gördüm;
senle beraber yol aldığı kadar aşınmış kalbim
ya dalgalarının attığı senin deyişinle sevda tırmıkları
böyle sevda acı verecekse bulsun karanlıkları
gecenin ayazından süzülüp ufuk çizgisine takılıp düşen aşk kırıkları
sadece onları geri isterim istediğin kadar kalsın sen de aşkımın atardamarı
BEN KALBİM KADAR KONUŞTUM
EĞER SENİN DE SÖYLEYECEKLERİN KALBİN KADARSA AĞZINI AÇMANA ZATEN GEREK YOK
demet aydınlı