Unuttun Bir Tanem

Unuttun Bir Tanem

Sen neş’eli şakrak, ben kederli ve üzgün
Sen kahkahalar atarken, gülmedim bir gün
Bakıştıkça gözlerimiz, dururdu sankia zaman
Şimşekler çakardı yüreğimde, tenine dokunduğum an.

Bazen dalgalandırırdı, ipek saçlarını, rüzgar
Benim,çimde kasırgalar, fırtınalar
Bazen yağmur yağar, dudakların nemli
Korkardım dokunmaya, yasak bir meyve gibi.

Bir gün unutacaksın demiştim.
Unutacaksın seni bu denli seven kalbi
Unutacaksın, buğulu gözlerdeki hayalleri
Kışı, kar’ı, yağmurları, ve unutacaksın sevdaları
Unutacaksın her güneş doğuşunda, yalvaran gözleri.

Bir gün, istesende unutamam demiştin
Unutamam beni bu denli seven kalbi
Unutamam yüreğimdeki yanan ateşi
Nefes almayı belki unutabilirim ama
Unutamam asla gönlümdeki tek sevdiğimi.

Zaman değirmeninde un ufak olurken aşkımız
Nerde kaldı tüm arzular, ihtiraslı sevdamız
Unutturdu beni,sana hayat kavgamız
Değirmende ağarmadı aklaşan saçlarımız.

Unuttun bir tanen,seni bu denli seven kalbi
Unuttun yüreğine kor gibi düşen ateşi
Unuttun buğulu gözlerdeki hayalleri
Unuttun her gün doğuşunda yalvaran gözleri

Bense her gün doğuşunda,bakıyorum gözlerine
Bir umut ışığı arıyorum.,uçsuz, bucaksız evrende
Kıyamet kopmuyor,dünya durmuyor dönüyor ama
İçimdeki köz alev aldı, yüreğim dayanmıyor.

Cemal Şimşek

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir