SuÇluyum…

SuÇluyum…

Suçluyum…Biliyorum…
Böyle çok sevmemeliydim seni
Bu kadar ümitlenmemeli,
Hiç ümit vermemeliydim
Zordu…Yanlıştı…
Baştan belliydi bu sevdanın rengi
Ufukta hep koyu bir karanlık bekledi bizi.
Oysa seni sevmek hiç zor değildi gönlüme
Bana benziyordu çünkü içindeki hırçın çocuk
Biraz asiydi,biraz deli
Biraz hoyratça tüketmişti günlerini
Ama yumuşacıktı yüreği
Dokunsan sıcacık,
Dokunsan ürkek,
Dokunsan şefkat dolu elleri
Kızınca öyle bir bakar ki gözleri
Bilsen içinde nasıl büyük bir sevda gizli.
Geceleri ışığım,uykuda rüyam
Güneş değil,
Senin hayalindir sabahları beni ısıtan.
Yalnızlığımın penceresine konan,
Hiç bıkıp usanmadan cama vuran seni
İçeri alamadım sevdiğim
Ne olur affet beni
Suçluyum…Biliyorum…
Böyle çok sevmemeliydim seni…

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir