SS ay

bu gece tek başıma otururken odamda
camımı açtım karanlık sokaklara
başımı kaldırdım baktım gökyüzüne
ay bütün güzelligiyle tam karşımda duruyordu
ben onu seyrediyordum oda beni
sanki halimden anlıyordu
ay’ la paylaştım bütün dertlerimi
sewiyorum onu dedim,çok sewiyorum
ama ne onunla nede onsuz mutlu olamıyorum
yetmiyor sewgime werdigi karşılık
bana az geliyor
nie dedim ona bu baglılık
onunla olmak bile bazen bana acı weriyor
bu ne biçim aşk ne biçim bir tutku
bu ölümün degil, onsuz yaşamanın korkusu
neden bu kadar çok sewiyorum ki onu
ay bile bulamadı bu aşkın dogrusunu
düşünme dedi üzme bu kadar kendini
ey karanlık gecelerin en güzel kandili
böyle çok sewerken bir kulu
düşünmemek üzülmemek eldemi??