son

sen bir başkasına ram oluyorken,
ben de zulmete,zemheriye yoldaş olurum.
sonra parçalanırım tuzla buz olurum.
aklın başına geç gelir,
yaşatmaya çalışırsın beni gözyaşlarında…
ama çare yok:
vermez beni zemheri,
zulmetten çekip alamazsın beni.
en kuytu köşesini saklanırım zulmetin.
ben artık kara bir ruh olurum:
beni göremezsin,duyamazsın,sezemezsin.
bırakırsın beni oracıkta yalnız ve tek.
ölümlerden ölüm beğenirim ruhuma,
tükenirim çaresiz….