Hep böyle başlardı sana yazdığım mektuplar
İçimde acım artardı seni düşündüğüm anlar..
Ah sevgili!(!)
Seni sevmiştim de;
Ben bir sana aşık olmuştum
Gecenin sabahı beklediği gibi bekledim seni,
Karanlıktan korkan çocuklar gibi korktum gibi korktum sensizlikten,
Tam gelecek derken yıkıldım yeniden..
Ölümün hayatı kıskandığı gibi kıskandım seni,
Gözlerimin her aldığı noktada gördüm seni,
Her şeye inat sevdim seni,
Gecenin zifiri karanlığına inat sevdim seni,
Kahpe İstanbul’a inat sevdim seni,
Gözlerimden akan yaşa inat..
Ve sevgili ihanetine inat sevdim seni,
Kendine yapılan adaletsizliğe kızarken,
Bana yaptığın adaletsizliğe rağmen sevdim seni!!!
Seni düşünmekten unuttum kendimi,
Nasıl da sevdim derken terkettin beni,
Oysa bütün sevdalara inat sevdim seni,
Hani bir gün dönecektin geri..
Döndün de bulamadın mı yar beni(!)
Nasıl da tam kavuştuk derken
Sensizlikte bıraktın beni…
Gene de aşığım sana
İhanetini düşünmeden,
Beni yarı yolda bırakmana rağmen
Denizin dalgadan vazgeçemediği gibi
Vazgeçemiyorum senden…
Kaybettim seni, aradım da
Bulamadım karşımdayken..