Hükmedemiyorum

Bedenime hükmedemiyorum
Ruhum acı çekiyor
Kendime karşı koyamıyorum
Sensizlik canımı yakıyor

Yanlızlık çalıyor kapımı yine
Sensindir kapıya koşuyorum
İçimdeki sensizlikten kurtulamıyorum yine
Kendime bir derman bulamıyorum

Ruhumu bırakıyorum ellerine
Huzura gözlerimi kaptıyorum
Sensiz geçen tüm günlerime
Uzun bir bölüm daha ekliyorum

Hiç bir şey yapamıyorum bu günlerde
Sensizliğe alıştırıyorum kendimi
Düşman gözlerin önünde
Ölüme bırakıyorum bedenimi…

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir