Ellerime suretim

Aşamadığım mesafeler var
Yürümekle bitiremediğim..
Bir de gidişler..durduramadığım

Gittikçe yoruluyor adımlarım..
Paçama yapıştı,bırakmıyor…Çekiyor beni “gitme” der gibi.
Ömrümün en uzun yolu oluyor birden.Tam yola çıkacakken düşüyor yüzümün sureti ellerime

Rol yaptığım
Kandırmaya çalıştığım “ben”
Düşüyor…

Elim yüzüm çizik içinde şimdilerde.Düşen suretim mi neden,yoksa kaldıramadığım,bir türlü alışamadığım gidişler mi?
Tam ayırtedecekken sona eriyor gündüzler.Güneş yavaş yavaş saklanırken dağ arkalarına,
Benim de ışıklarım sönüyor

“Yanmasını beklediğim bir tek seninki…”

Bekleyişler yakıyor canımı..Oysa aşmaya çalıştığım mesafelerim,
Gidişlerin bitmesine dair umutlarım
Doğmasını beklediğim güneşlerim var…

Yüreğimden gözlerine damlayacak duygularım var benim…

Söz…
Sana yemin,sana söz
Körolayım yalansa
Değmedi değmez gözüme başka renkte iki göz…