Aldanıp iki damla yalancı göz yaşına
Belanın büyüğünü sarmışsın sen başına
Sır gibi saklanırken hayaline, düşüne
Ayan oldun ey gönül, doldur şimdi çileni…

Yalvarırdın Allah’ım yakma tek kulu diye
Şefkat ile uzansın dostluğun eli diye
Anlamadı nadanlar, yazıldın deli diye
Beyan oldun ey gönül, doldur şimdi çileni…

Âlemi seyrettikçe aşkı artan sen idin
Nefretin bayrağını şevkle yırtan sen idin
Gördüğün günahları susup, örten sen idin
Üryan oldun ey gönül, doldur şimdi çileni…

Sevdayı gergef gergef gönülllere dokurdun
Bülbül olur güllere neşe ile şakırdın
Dudaklarda niyazdın hep dillerde şükürdün
İsyan oldun ey gönül, doldur şimdi çileni…

Bir sevdiğin incinse sol gözün seğrir iken
Karıncayı ezseler yüreğin ağrır iken
Aslanlar kadar cesur, kurt kadar mağrur iken
Çiyan oldun ey gönül, doldur şimdi çileni…

Güneş olup bir kalbe doğmayan biri için
Bir an Hakka başını eğmeyen biri için
Üstelik tükrüğüne değmeyen biri için
Ziyan oldun ey gönül, doldur şimdi çileni…