bos kağıt

Adını sen koy hicranlı gecemin
Can çekişmiş neye yarar bu gönlüm elinde
Avuç avuç gözyaşı dolsada elime
Silemezsin yanağıma süzülen gözyaşımı
Hissedemezsin kanayan o yarayı
Gün geçer takılırsın bir söze
Sevgi yemin edilmiş bir söze benzemez
Ne kadar bağlı kalsanda tutunduğun o dala
Zamanla kırılacak tutunduğun o dal
Bazen düşüneceksin yaptıklarını
Ama geç olduğunu anlayacaksın
Dinlediğin şarkıda duyduğun sitemli sözlerde
Yazdığın her sözde aynaya baktığında kendine
Hatırlanacak her ne varsa geçmişinde
Kaldırsanda raflara, gözyaşlarınla üzerine mil çeksende
Unutulmaya değer bir geçmişin olmadığına karar versende
Kalbine söz geçirebildiysende
Unutma boş kâğıda tükenmez kalemle yazmak güzeldir
O boş kâğıda yazdığın her söz bir anlamdır
Yanlış bir söz yazdığında işe yaramayan bir kâğıt parçasıdır
Bende senin deyiminle bir boş kâğıdım
Sen benim için doğan bir sabah güneşisin
Gün bitiminde batsan da
Bilirim ayın arkasından ışığını yansıttığını
Ama sen o boş kâğıda çoktan atmışın imzanı…