Bir Sevda Masalı(Üç Kırmızı gül)

Bir sevda masalı bu,
Dillerden düşmeyecek.
Kim’i hadi canım sende,
Kim’i gerçek aşk diyecek.

Daha onyedi yaşındaydı,
Kavak yelleri esiyordu başın da,
Kanının kaynadığı bir anda,
Karşılaştı Hasan’la pamuk tarlasında.

Askerden yeni gelmişti yoktu parası,
Genç’ti yakışıklıydı ama ırgat’tı babası.
Ekmek parasıydı pamuk çapası
Geliyorum dememişti yürek ağrısı.

Günlerce uzaktan uzağa bakıştılar,
Sonra masumane merhabalar,
Çılgın’ca sevdiler birbirlerini,
Gizli aşk’tı kimselere söylenmez ki.

Bekardı Zengin’di pamuk ağası,
Otuz yıl önce ölmüştü karısı.
Bir Oğul gerekliydi o’na,
Bunca mal giderdi hısım,akrabaya.

Bir çare gerekti bu duruma,
Her çıkmaz da sarılıyordu kemanına.
Bekarlık tak demişti canına,
Kafayı taktı Irgat Osman’ın kızına.

Oturdular,konuştular ırgat Osmanla,
İşin sonunda tokalaştılar.
Kız’a sormaya gerek yoktu
Tüm masraflar ağa dan.

Düğün dernek bitmişti bir haftada,
Ağa girmişti zifaf odasına.
Ürkek,korkak duran kıza baktı,
Ağlıyordu kız hıçkırıklarla.

Uzandı başından tac’ını aldı,
Yer yer dökülmüştü saçları.
Ağam çok hastayım ne olur dokunma,
Yığılıp kaldı,ağa’nın kollarına.

Ağa,kızı attığı gibi arabaya,
Götürdü büyük şehre,büyük doktorlara,
Flimler,tahliller,tetkikler,
Yeni gelin hastane odasında…

Doktor çağırdı ağa’yı odasına,
Üzgünüm dedi,hasta duymasın ama,
En fazla bir ayı daha var,
Ne isterse yapın,yaşasın doya doya.

Bir hafta sonra döndüler konağa,
Ağa üzgün,başı iki eli arasında,
Kız korkak,perişan,ağlamaklı,
Hüzün sarmıştı konağı akşam karanlığında.

Ağam ol,babam ol, kocam olma,
Seviyorum birisini,gönlüm başkasında.
Al bedenim senin olabilir ama….
Gönlümü vermem Hasan dan başkasına.

Ağa kalktı duvardan kemanını aldı
Samanyolu’nu çalmaya başladı.
Çaldıkça şekilleniyordu olaylar
Karma karışık tı aşklar,duygular.

Dışardan bir ses geliyordu karanlığı yırtarak
Biri samanyolu’nu söylüyordu bağırarak
Anlamıştı ağa kimin kim olduğunu
Kim cesaret edebilirdi ki Hasan dan başka.

Ağa kahyayı çağırdı gece yarısında
Uzun konuştular başka bir odada
Yarın akşama kadar bitmesse iş
Sakın dönme buralara…

Bir gün sonra gün batarken
Kahya geldi konağa.
Ağam bütün iş tamam
Bu da geri kalan paran.

Ağa çıktı kızın yanına
Gideceksin sabaha kahyayla
Deniz havası iyi gelirmiş
Bir ev aldım Kuşadasın da.

Sabah erken çıkarsınız yola
Belki gelirim akşam sofrasına
Sevdiğin genç de orada
Git atıl Hasan’ının kollarına.

Akşam kurulmuştu sofra
Her şey vardı kuş sütünden başka,
Üç kırmızı gül vardı vazo da
Üç kadeh de kırmızı şarap.

Oturmuştu genç sevğililer masaya
Kadeh kaldırdılar aşka sağlığa
Yavaşça süzüldü kemancı arkalarına
Başladı samanyolu’nu çalmaya.

Bitirince samanyolu’nu son notasında
Eğildi yavaşça iyi geceler dedi
Aldığı gibi üçüncü şarap bardağını
Karıştı karanlıklara…..

Seviştiler genç aşıklar sabaha kadar
Sonra derin bir uykuya daldılar
Sabah kadın derin bi acıyla uyandı
İlaçlarımı getir konaktan, kemancı kapıda.

Geldiklerinde kadın kapatmıştı gözlerini
Dalmıştı derin uykuya uyanmamacısına
Kemancı çekti silahı önce Hasan’ a
Bir kurşun da kendi kafasına.

Bir sevda masalı bu dillerden düşmeyecek
Üç mezar kıranta mezarlığın da
Üç solmayan kırmızı gül başların da
Mezar taşında iki kelime RUHUNA FATİHA……..