Aşk geçiyor raylarımdan

Öfkesini çığlığında saklıyor gece
Dönmüş uçurumlara loş yüzünü
Sessizlikle sohbet ederken hece
Yağmur tıpırdıyor şemsiyede.

Heybede peynir ve mis gibi yufka
Hüzünlü bir güneş ışırken ufukta
Katran demire yapışmış, kapkara
Seste tını, mevsim aşkı çalmakta.

Çürümüş otlar üzerinden geçiyorum
Dönüşsüz bir yoldayım, seçemiyorum
Tepemde kızgın bir güneş, üşüyorum
Sevdalı bir yel yüreğimde, yanıyorum.

Aşk geçiyor raylarımdan, ben rötarlıyım
Hasretin dikenleri göğsümde, avareyim
Kırdım geçmişin kadehlerini, divaneyim
Kaybolmuş bir kentteyim, sensiz viraneyim.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir