alıştım

alıştım

…@lıştım…
haykırsam sesimi duyan olurmu
duysada bir çare bir faydası bulunurmu
ben ağlamıyı unuttum gülmeyi zaten sorma
böyle hayattta yaşamaya alıştım
bazen şiirlerde bazen dinlediğim müziklerde
bazen karanlık sokakların parlak yıldızların
altında ay ışıgında seni aramaya alıştım
ben de işte hayata böyle karıştım
derdim yetmez gibi sözüm bitmez gibi
gönlüm görmez ferman dinlemez gibi
ben bu halle yalnızlıga alıştım
söyle sen aklına geleni
kalbim kırık nasıl olsa bir daha kırılmaz
ben böyle mutsuzlugu alıştım
yalnızda kalsam karanlıktada dolaşsam
dertlerimle sürünmeye alıştım
ben insanların içine işte böyle karıştım
derdim yetmez gibi sözüm bitmez gibi
şiirler yazdım öykü oldu
ferhat olsada görse şu halimi
perişan olurdu yaşamak değil de
yaşatmak için kendi derdini unuturdu
yazılanlar bir kere okunduktan
sonra birer birer unutulurdu
unutulsun ,ben unutulmayada alıştım…!

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir