adı şenaydı

Bir kız tanıdım sarı saçlı
Tatlı dilli ve nazlı
Hayalleri vardı kocaman
Adı şenaydı

Denizlerin ortasında
Savruluyor rüzgârla
Pembe düşler geçer aklından
Sahilden uzakta

Oyuncak bebeğini sarardı
Mis kokan o koynuna
Çok geçmeden hemencik dalardı
Tatlı rüyalara

Kırlarda çiçekler toplardı
Koşardı heycanla
Yüzünde gülücükleri ile
Verirdi aşkına

Sonra bir gün uyanıvermiş
O derin uykudan
Çalınmış her şeyi elinden
Kalmış bir başına

Önce süzülmüş gözlerinden
İnci gibi taneler
Sonra düşünmüş bakıp ardına
Yaşadığı ne varsa

Meğerse mutluluk verilmiş
Doğarken herkese
Gülümseyerek ararsan eğer
Düşermiş avcuna