yok
ne sevgiymiş bu bu kadar şiir yazdıracak
insanı kendine kul köle edip
sadece kendi adını anacak
ne sevgiymiş be ne sevgi ama
sevenler yanardı ya
sevilenler bırakırdı seven zaten ağlardı
peki ya sevilen neden ağlamıyor
bu nu ençok o hakediyor
bunu herkez bilmiyor
işte insanlar bu yüzden acı çekiyor
çektiği acıyı değersiz biri için yapıyor
hayat bumu ya bu yani
seven sevsin sevilen çeksin gitsin
sonra seven karanlıkta gezsin
inasnlık böyle sen yalnızken
o bunu bile görmemezlikten gelsin