pınar

Seni bir ömür içmek isterdim
Bir su gibi
Sen benim pınarım olsaydın
Sen benim kaynağım olsaydın
Hiç bıkmadan,hiç usanmadan içerdim seni
Dağın zirvesindeydin sen
Ulaşmam için tırmanmam gerekiyordu
Hep ulaştım sandım,hep geldim sandım
Ama baktım ki
Hep aynı yerdeyim,hep aynı yerde
Değişmemiş ki yerim
ulaşabilseydim sana bir ömür içerdim seni
başka bir şey de istemezdim hani
Tek seni,sadece seni isterdim
Özenle içerdim,değerini bile bile
Ben artık yoruldum
Ulaşamıyorum sana
Çok çabaladım ulaşamadım
Ve yine baktım ki
Ulaşan varmış ve seni içmeye başlamış
Bundan sonra dedim ki
Çekil!Geri çekil!
Başka dağ ara
Belki başka dağın zivesinde başka pınar vardır
Var mıdır?Sahiden var mıdır?
Benim pınarımdan var mıdır başka dağda?
Orası muamma
Ama tek gerçek var
Dağda pınarı içen biri var
Ben göremiyorum ya da görmek istemiyorum
Ama hem pınar mutlu hem de pınarı içen
ben çabaladım ulaşamadım
Dağa tırmanırken hep hep takıldım,düştüm
Ama içilenin bilmediği bir şey daha var
Şu anda pınarı içenlerin amacı dağda ya da yanında kalmak değil
Onlar gidecekler
Pınar şu anda mutlu olduğu için farketmiyor ama
Dağa ulaşan,pınara ulaşan bir gün gidecek
Çünkü çabalamadan geldi pınarın yanına
Ama içilen pınarın haberi yok ki
Çabalayan garip Onun yanından hiç ayrılmayacaktı
PINAR onu görmedi,görmek istemedi