karacasevgi

Kendi aklımca baktığım göğüme
önce yıldız(ları) görürüm ve tekrar baktığımda ise
ay-ı,Kamer`i görürüm ve
gördüğümde Kamer`i hah! ! ! dedim
işte sevgi….dememe kalmadan
kaybolup gitti

sabaha vardığımda güneşi gördüm bu kez de
taaa akşam kavuşana kadar ve
gelince zamanı güneş de battı
zaten zevâle giden varlık
yâr olamazdı gönlüme
‘O’ baki,kalıcı olmalı dedim

sever sever seversin dolu dizgin ve
cümleler üretirsin ‘O’na en bulunmazından
şiirler hep ‘O’nu içerir harf harf
ve en güzel sıfatları takarsın da
işte budur hepsine lâyık
derken bitiverir

unuttuğunu sandığında acısını
başka biri girer gönlüne ve
bu kez en güzel hitâbeler ‘O’na dairdir
ay-ın güneş-in olur adetâ ve
çok iyi olan her şey gibi
kolayca oda bitiverir yine ahlar

o güneş her sabah yeniden doğar
ve ay yerine konulan sevgilinin
yerini alır gururluca
zihninde budur dersin cân sevgili
olacağına bak hele! ! !
yine gitme vakti ve gider güneş

peşinden nefes nefese koşar dalarsın denize
yetmez ve dar gelen denizden
deryalara atlarsın
kulaçlarını; kâh yıldız(lı) gecelere
kâh ay-ın doğduğu zamanlara
kâh güneşin altında atarsın

tuzu damağında iken denizin hanüz
gönlüne uyarak,yeni ufuklara
yelkenleri fora edersin
yinede hiç birini unutamazsın sevdiklerinin
ve ne yapmalıyım demelerin savaşır içinde
göm kalbine,dersini al ve
yenisiyle kıyaslama sakın
sadece hatırla bir yaz günü güneşin sıcaklığında
ve sevgi; sevgi; sevgi…

…KARACASEVGİ…

niyetine El-FATİHA….