bu gÜn yine ağladım

evet yine yaş gözümde
yine kırık kalbim
yine sellendi gözlerim
ve yine sen

Ne gülücük kaldı yüzümde
nede sevgi var artık kalbimde
niye seveyim ben yine
niye yaşayım ki aşkı

yeter artık gözlerimde yaş
gönlümde aşk kalmadı
yarın yine ağlatmayın
bana artık yaşatın aşkı

Bu Ayrılık

Kusuruma bakmayın benim, dostlar,
bağışlayın beni.
Ben davullara, bayraklara aldırmayan
bir padişahın yoluna düşmüşüm,
deli divane olmuşum.
Çok uzaklardan yürüyen bir adam gibiyim ben,
çok uzaklardan geçen bir hayal gibi.
Ama yok da sayılmam hani,
var olan bir şeyim ben.

Haydi ben bensiz geleyim,
sen sensiz gel.
Ne varsa şu ırmağın içinde var,
soyunalım iki can,
dalalım şu ırmağa, hadi.
Bu kupkuru yerde yakınmadan gayri ne gördük,
bu kupkuru yerde ne gördük zulümden gayri.

Bu ırmakta ne ölmek var bize,
bu ırmakta ne gam var, ne keder var, ne dert.
Bu ırmak alabildiğine yaşamaktan,
bu ırmak iyilikten, cömertlikten ibaret.

Durma, çabuk gel, gelmem deme.
Ne evet demek yaraşır sana, ne hayır, dostum,
senin şânına sadece gelmek yaraşır.

Mevlana Celaleddin Rumi

bir merhabayla basladi

Bir ´merhaba`yla basladi hersey,
ve ardindan gelen bakismalar…
ne güzel gözlerin vardi…
ne güzelde bakiyorlardi…

Bir ´merhaba´yla basladi hersey,
göz göze geldik…
sen gülümsedin…
ben senin gülmeni seyrettim…öylece…
hic bikmadan usanmadan….

ne güzelde gülüyordun bana…
sana bakarken icim titriyordu,
bütün benligimi sariyordun…
sardikca bir korku kapliyordu icimi…
ama yinede hosuma gidiyordun…

bir ´merhaba`yla baslamisti hersey,
ve bir `güle güle´ demeden bitmisti…

bilseydim severmiydim

Ben senı tanıya dek yasamıyormusum.
o dınledıgım ask parcalarını ne demek ıstedıgını senı tanıdıgımda anladım.
meger butun sarkılar ask uzerıne yazılmısta haberım yokmuş..?
cunku ben hıc asık olmamıstım..
be hayatta tek sana asık oldum.
bır tek senı sevdım bır tek senı sevdıcegım..
meger sen bunu bılmemısın ..
sen benı tanımamısın..
benı bırakıp gıttın ya..
arkanda ne bıraktıgını bılıyormusun ..
yıkık bır hayat,yıkılmıs benı bıraktın ..
nasıl kıydın vefasızın kızı nasıll…
oysa ben senı oyle sevmıstımkı..
kendımı unutmusum kendımden gecmısım ..
hıc kımse umrumda deyıldı artık..
hıc kımseyı gozum gormuyor artık sen den baskasını..
ama sen bana acımadan elının tersıyle ıttın..
meger sen senı sevıyorum kelımesının anlamını bılmıyormussun..
kendıme deyıl sana acıyorum..
belkı daha kaç ınsanın canını yakıcaksın..
daha kac kısının duygularıyla oynıcaksın..
kac kısının daha hayatını mahvedeceksın..
ne dıyorum bılıyormusun…
hayat arkadası dıye sectıgım ınsanda boyle bırakıp gıderse…
keske dıyorum dogmasaydım..
keske dıyorum bu gozlerımı acmasydım dunyaya…
ınsan boyle ınsanları tanıdıkca yasamak bıle ıstemıyor…
kahredıyor yasadıgı gune…
dunya bu kadar zalım ınsanlarda zalım…
ne yaparsın…

Allah nasıl bır tane oldugu bır gercekse.
Ölum nasıl bır gercekse.
Topragın nasıl suya muhtac oldugu bir gercekse.
Ac bir mıdenın ekmege nasıl muhtac olduguda bir gercekse..
Bunların degişmesi mumkun olmadıgıda bir gercekse..
Benım sana olan sevdam.
Benım sana olan askım.
Boyle gerceklerden birtanasii…VEFASIZ..

BilemessiN!..

SEN deniz nedir bilemessin,
Hiç kum tanesi görmedin ki…
Yum gözlerini zamanı düşün;
Deniz bir gözünde,kum bir gözündedir…

SEN aşk nedir bilemessin,
Beni hiç sevmedin ki…
Şimdi ağla ağlayabildiğin kadar;
TÜM GÜZELLİKLER SENDE AŞK BENDEDİR!..

BESBELLİ GİDİYORSUN

BESBELLİ

Besbelli gidiyorsun buralardan,
Benden kalan kalp kırıklarını da almışsın yanına,
Yüzünde pişmanlığın kırmızı reçetesi,
Ayaklarında çaresizliğin imzası var.

Besbelli kaçıyorsun yüreğimden,
Benden kalan papatya fallarını da almışsın yanına,
Gözlerinde pişmanlığın soğuk denizi,
Ellerinde çaresizliğin senedi var.

Besbelli göçüyorsun gönül bahçemden,
Benden kalan gülüşleri de almışsın yanına.
Teninde pişmanlığın apansız soğukluğu,
Nefesinde çaresizliğin buğusu var.

Besbelli yanık bir şiir gibi,
Sende bitiyorsun birkaç satır sonra,
Benden kalan son aşk kelimelerini de almışsın yanına,
Dudaklarında pişmanlığın acı mührü,
Ensende çaresizliğin korkusu var.

Besbelli gidiyorsun buralardan,
Besbelli kaçıyorsun yüreğimden,
Besbelli göçüyorsun gönül bahçemden,
Besbelli bitiyorsun bir şiir gibi,
Besbelli yaşanmış aşklar gibi,
Sende bir mum gibi sönüyorsun.

Kalbin söyleyemese de,
Gözlerin besbelli söylüyor bana.
Sende gidiyorsun, kaçıyorsun.
Sende göçüyor, bitiyorsun.
Sende güneş gibi doğuyor, batıyorsun.
Sende yıldız gibi parlıyor, kayıyorsun.
Besbelli sende gidiyorsun.
Besbelli sen artık beni tanımıyorsun.
Kalbin söylemese de yüreğin söylüyor,
İnan herşey besbelli…

besbelli gidiyorsun..f.y.z.b

Besbelli gidiyorsun buralardan,
Benden kalan kalp kırıklarını da almışsın yanına,
Yüzünde pişmanlığın kırmızı reçetesi,
Ayaklarında çaresizliğin imzası var.

Besbelli kaçıyorsun yüreğimden,
Benden kalan papatya fallarını da almışsın yanına,
Gözlerinde pişmanlığın soğuk denizi,
Ellerinde çaresizliğin senedi var.

Besbelli göçüyorsun gönül bahçemden,
Benden kalan gülüşleri de almışsın yanına.
Teninde pişmanlığın apansız soğukluğu,
Nefesinde çaresizliğin buğusu var.

Besbelli yanık bir şiir gibi,
Sende bitiyorsun birkaç satır sonra,
Benden kalan son aşk kelimelerini de almışsın yanına,
Dudaklarında pişmanlığın acı mührü,
Ensende çaresizliğin korkusu var.

Beni Terk Edişin

Beni terk edip gidişin,
Beni icin bitisin.
Defterimden silinişin,
Beni terk edip edişin,
Anıları ve beni silişin,
Bir zamanlar bu kalbin tek sahibi.
Yasamamın tek sebebiydin,
Ama gittin.
Gittin ve bittin benim icin,
Bir anda silemedim seni,
Sen gittigin de hersey yarım kalmışdı,
Unuttum seni evet,
Ama unutma kalbımde bıryer yok artık senini için .

ben sensiz ne yaparım

BEN SENİ COK SEVİYODUM
AMA GEÇEN GÜN SENİ AŞKINLA GÖRDÜM
EVE GİTTİM BİRAZ AĞLADIM
BEN SENSİZ NE YAPARIM

BU ŞİİR SANA MONAROZA
SENİ COK SEVİYODUM
AMA ŞİMDİ BİR BAŞKASIYLAYIM
BUNU SANA İNAT YAPTIM
BEN SENSİZ COK AMA COK ŞEY YAPARIM

ARTIK SEVMICEM SENİ
SANA İNAT HERŞEYİ YAPARIMMMM
DÜN KENDİMDEN GEÇTİM
HEPSİ SENİN YÜZÜNDEN
BEN SENSİZ COK ŞEY YAPARIM

BEN MUTLUMUYUM SANIYORSUN?

Ben mutlumu yum sanıyorsun başkasıyla
Her gece sessiz, sessiz ağlarken
Her gün senin hayalinle yaşarken
Hep seni düşünür seni özlerken
Ben hep gülüyor mu yum sanıyorsun

Hep seni isterken hep seni beklerken
Her şeye rağmen seni severken
Bu kadar bekleyip bu kadar ağlarken
Ben hiç sevmiyorum diyorsun

Kalbim yasta bir ölüyü bekler
Gözlerim artık yorgun hep seni özler
Yüreğim bir çöl bir damla su ister
Ellerim esir sana küçücük bir ümitle seni bekler

Her anım sensiz geçse bile
Hiç beni önemsemesen de
Bir gözyaşı vardır mutlaka
Uzakta veya derinde şimdi ama çok geride

AŞK; YÜZÜNÜ GÖSTERMEYEN PERDEYE BÜRÜNMÜŞ BİR CANLIYA BENZER YAŞAYIP BİLE ANLAMADIĞIN KADAR ÜZÜLDÜĞÜN GİBİ BİR MUTLULUĞUNDA NEDENİNİ ANLAYAMADAN BİR SAMAN ALEVİ GİBİ YANIP GEÇER. BİR AN OLUR BİR ÇİVİNİN BİR TAHTAYA BIRAKTIĞI İZİ BIRAKIR KIRILAN BİR VAZONUN NE KADAR İNCE OLUP DA HİÇBİR ZAMAN ESKİSİ GİBİ OLAMAYACAĞINI HER ZAMAN TEMSİL EDER
HÜSEYİN AKKAYA