Zalim,zalim,zalimsin be İstanbul!
Çok gördün bana mutluluğu,
Çok gördün bana yaşamayı,
Nefes almayı çok gördün,Gülüp eğlenmeyi çok gördün bana.
Sende tattım acıyı,
Sende tattım iki yüzlü,kalleş insanları.
Özü sözü bir olmayan insan görünümlü yaratıkları sende gördüm,bildim ben.
Mutlu olduğum o küçücük anları çok gördün bana.
Arkasından verdiğin acılar yedi bitirdi mutluluklarımı,
Açamayacağım kilitli sandıklara sürdün sevinçlerimi
En küçük şeylerden mutlu olmak istemez miydim
Gülmedim,belki mutlu olamadım ama.
Kimsenin haberi olmadı.
Göstermedim onlara gözyaşlarımı.
Zevkle izlemelerini istemedim tükenişlerimi.
Onlarında bir darbe vurmalarından korktum belkide kim bilir?
Bir sen biliyordun İstanbul!
Bir sen görüyordun günden güne eridiğimi.
Ama tutmadın ellerimden.
……..
Çek istemiyorum ellerini.!Uzatma o ince dallarını.
Kırılır korkuyorum.
Şimdi ölüyorum.Sessizce gidiyorum.Mutlu olacağım o yere!
Sabırsızlıkla bekliyorum.Mutluluk nedir bilmek istiyorum.
İşte ölüyorum!İşte gidiyorum!!!
çokk güzel
bana göre çoook kötü ve anlaşılmaz şeyler yazmış . adam sanki hayatı yazmış gibi duruyor . adam şair mi? yoksa karşı caddeden geçen bildiğimiz adamı. o bence birşey yazmayı bilmiyor. ama kendini şair sanan bir sokak adamı
bence çok anlaşılır çok teşekkür ederim
çooooooook qüzel çokkkk sevdim bu şiiiri yazan na da çokk tşkr ederim
bence cok guzel olmusu
cok guzel ve anlammli siir bence
super ya
ellerine saglik.
fazla begenemedim kusuruma bakma ok
ŞİİRDEN YONTULAN HEYKEL PROJESİ
Türkiye’de hatta dünyada bir ilke imza atmak istiyoruz. Edebiyatın plastik sanatlara katkısı tartışılamaz. Sanat dalları arasında hep bir etkileşim, iletişim süregelmiştir. Bu düşünceden yola çıkarak bir proje hazırladık.
Bir şiir yarışması düzenleyelim. Katılanlar arasından öyle bir şiiri seçelim ki bize sanatı anlatsın. Damarlarımızda sanatı hissettirsin. Öyle bir şiir seçelim ki bu vatanın bağrındaki güzellikleri nakşetsin benliğimize. Çağlardan beri bu toprakların ozanlarının haykırışlarını dile getirsin. Vatan sevgisini hissettirsin bize gözlerimiz yaşarana dek. Anne sevgisini, İstanbul’un sesini, martılarıyla, yağmur sesleriyle, boğazın o güzelim dalgalarını anımsatsın bize. Bir şiir seçelim ki abideye dönüşsün yazı öncesi zamanlarda bile. Tüm insanlığı kucaklasın İstanbul İstanbul diye… Bir grup heykeltıraşın bu şiirden yola çıkarak tasarladığı maketler arasından jüri tarafından 10–15 eser ile bir sergi oluşturulmasını da planlıyoruz.
Saygılarımla.Kuantum Düşünce Grubu Kurucusu, Başkanı: Ahmet Nuray
http://www.ahmetnuray.com
ZAMANDA YOLCULUK
(Eklenme tarihi:14.06.2008)
Geçmişte yaşanan anılarıma götür beni
Güzel ve çirkin, iyi ve kötü hissettiklerime
Beni ben yapan anılarımdakilere götür beni
Acı ve tatlı, iyi ve kötü hatıralar olsa bile
Pişmanlıklarla, umutlarla dolu zamana götür beni
Hatırladıkça gözlerimdeki yaşlar tekrar tekrar aksa bile
Şelalelerin serinliğindeki ürpertilere götür beni
Bin kez pişmanım oldu bir kere dediklerime
Acılarımın şelalelerinde sırılsıklam ıslanmaya götür beni
Beyaz güvercinlerin kanatlarında götür beni
Yaşamın çirkinliğinden, sessizliğin huzuruna götür beni.
Kuantum Düşünce Grubu Kurucusu, Başkanı: Ahmet Nuray
http://www.ahmetnuray.com
bence bütün şiirler güzeldir ama ben bu şiiri çok sevdim çok güzel olmuş ………….
harika bir şiir yazmış yüreğine sağlık yazan kardeşimizin tıpkı beni ve istanbulu anlatıyor
gerçekten çok güzel bir şiir bu şiire 9 yorum olmasına çok şaşırmadım da deyil yana çok güzel !!!
çok güzel olmuş ellrine ve yüreğine sağlık
Arkadaşlar Sitede Bize Ait Şiir Köşemiz OLmadığı İcin Buraya Geciyorum Umarım Beğenirsiniz… SevgilerimLe…
BÖYLE SEVDİM İŞTE
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni
gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime. Bir başka
yerde
olamazdın zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,
orada kalmalıydın. çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu
kadar
kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden
ne
ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.
Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya… Ben dört mevsim baharı yaşadım
seninle. çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin
renklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelya idin
pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın
bir
ateş gibi. Ve maviydin… En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize
tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da… Kendime bile dar
gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En
kızgın,
en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki
sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi
ve
ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey
olduğunu anladım seninle…
Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk
yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden
tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil
sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok
edebilirdim.
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim. Sana
ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen
girebilirdin.
Sevdim ve hayrandım da… Her halin çekti beni. Duruşunu, uyumanı,
gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu,
olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da.
Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim. Seni
ve o
doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu
zaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.
Seni severken yorulmadım. çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün
yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
Sevdim işte ötesi yok…
A nSızın Cıktın KArsıma,
Z uLum Ettin. Bu DEli Sevdama,
İ nanmadın. Bu Masum KAlbime
M erhamet Bekledim Gunlerce,
E n SOnunda Tatım İşte sevDa Çiceklerinin ACtıgı YOlda…
Seni SEviyorum B!rTan€sinDen Birtan€sine…
Her Şiirİmde OLduqu Qibi Burdada Ba$ HarfLErdesin BeBeĞim…
bencede harika çok güzel olmuş tşk
iyi şiirler
abi mukkemmel olmus ya offffffffff
ya sevdim işte ötesi yok bunu kim nasıl yazmiş her kelimesi mukkemmel ağziniza yüreğinize sağlik
ertugrul sevıme katılmıorum.cok guzel olmus.adamın kalbıne saglık ve bolluk.cok kaba ve terbıyesız konusmus…
ssuuupppeeerrrrrr!!!!!!!’!!!!!!!!!!!!!!!
Şiiriniz gerçekten çok güzel dizelerden oluşmaktadır.Böyle bir şiiri bizimle paylaştığınız için çok teşekkür ederim.
TEPRIK EDERIM COK GUZEL
helal kardesim super olmus cok acayip beyendim beyenmeyenlerede burdan seslenim bari madem beyenmediniz buyur hodri meydan:)))))
ehh işte
ßence Güzel Bir Şiir 🙂
bence güzel amam şiir dediğin içten gelen sözleri dışarı aktarmaktır ama burda bunu göremiyorum genede güzel olmuş ellerine sağlık
BİR ŞİİR YAZIYORUM AMA BAŞ HARFLERİMLE…
A
D
E
M
YAZDIM 😀
süpersin abi mühteşem olmuş eline ve gönlüne sağlık
Her kimsen? bay,Bayan ;
Istanbul doğumlumusun?. Olsa idin Dilin bukadar sürtmezdi.
İfadelerin göçlegelenlerin hayal kırıklıklarının yansımasından başka bir anlam taşımıyor…
Dünyanın parmakla gösterdiği bir şehrin günahı ne seni silah zoru ile getirdiler Istanbula….?