BEN MUTLUMUYUM SANIYORSUN?

Ben mutlumu yum sanıyorsun başkasıyla
Her gece sessiz, sessiz ağlarken
Her gün senin hayalinle yaşarken
Hep seni düşünür seni özlerken
Ben hep gülüyor mu yum sanıyorsun

Hep seni isterken hep seni beklerken
Her şeye rağmen seni severken
Bu kadar bekleyip bu kadar ağlarken
Ben hiç sevmiyorum diyorsun

Kalbim yasta bir ölüyü bekler
Gözlerim artık yorgun hep seni özler
Yüreğim bir çöl bir damla su ister
Ellerim esir sana küçücük bir ümitle seni bekler

Her anım sensiz geçse bile
Hiç beni önemsemesen de
Bir gözyaşı vardır mutlaka
Uzakta veya derinde şimdi ama çok geride

AŞK; YÜZÜNÜ GÖSTERMEYEN PERDEYE BÜRÜNMÜŞ BİR CANLIYA BENZER YAŞAYIP BİLE ANLAMADIĞIN KADAR ÜZÜLDÜĞÜN GİBİ BİR MUTLULUĞUNDA NEDENİNİ ANLAYAMADAN BİR SAMAN ALEVİ GİBİ YANIP GEÇER. BİR AN OLUR BİR ÇİVİNİN BİR TAHTAYA BIRAKTIĞI İZİ BIRAKIR KIRILAN BİR VAZONUN NE KADAR İNCE OLUP DA HİÇBİR ZAMAN ESKİSİ GİBİ OLAMAYACAĞINI HER ZAMAN TEMSİL EDER
HÜSEYİN AKKAYA

BEL Kİ BİRGÜN!!!

Bir gün beni görmek istersen
bilki bende seni seni bekliyorum
gel ve gör…
bir gün olurda özlersen eğer
bilki bende seni özlüyorum
ne olur gel…
belki birgün hani olazya oldu
beni sevdiğini anladın
ama ağlıyosun…
işte ozaman şunu iyi bil
ben mezardayım
ama sen yinede gel
mezarda olsam bile!
çünkü ben seni mezarda bile
seviyor olacağım…

BEKLEYECEĞİM..

Yanlızlık yağıyor sanki bu şehre,
Sen mutlu ol,gönlüm alıştı derde,
Dünya kimi kavuşturmuş ki,
BEKLEYECEĞİM
Mecnun un Leyla yı beklediği yerde…

BEKLEMİYORUM

Biz,yoklugunda katığın kırıntısını paylaştık ekmeğin seninle,
Kış gecelerinde; yetmedi battaniye,karları erittik sohbetimizle,
Evimiz samanlıktan bozma bir harebe oda,penceremiz yıtık muşamba,
Hatılamak ne kadar güzel,ne kadar acı anımsamak,

VE zaman herşeyin uzakta oldugu bir an,şu an
Ne senin beni en yakın dost bildigin
Ne benim sana sonsuz aşk besledigim
ŞU AN dır BU AN

Aramadıgın günlerin hasretini yaşıyorum içimde
Bekledeigim umut ettigim ve senin aramadıgın zamanın acısını yaşıyorum
Özlemedim demiyorum sana,SEVMEDİM DEMİYORUM.
Gelme ama artık BEKLEMİYORUM

bazen

Gözlerin çok derin
Bir deniz
İçinde kayboluyorum
Bazen

Bazen bir yalnızlık haykırışı,
Sıcak ve ıssız bir çöl
Bazen sessiz bir sevişme öncesini ve
Gökyüzündeki derinliği
Görüyorum onlarda

Bazen ela bir hüzün
Bazen siyah bir
Dipsiz kuyu
Gözlerin en sevdiğim arkadaşım….

Baslarken inan bir rüya gibiydi

Baslarken inan bir rüya gibiydi
öyle sevinmistim ki
kalbim yerinde durmak bilmedi
her bulusmamizdan evel
heycan sariyordu beni
hizlica icimde atan
o yüregin sesini.
sadece sana ayitdi
sicacik kolarina aldin beni
teninin kokusu sarhos etmisti beni sanki
nefes alisini hisetmek
kalbinin sesini dinlemek
huzur vermisti
zaman dursayi ne olurdu sanki
cok özeldi
ciddi durmaya calisirken bile
gülmeden yapamamki
o halin bile benim
hosuma gitdi
simdiyse
hersey bir anda
bitti
cok özlüyorum simdiden seni
duyamasam da o güzel sesin
kalbimin en derinlerinde
saklayacagim seni

Aşığım Demekle Aşık Olunmuyor.

AYRILDIM SONUNDA
SENSİZLİK HARAM HAYAT HARAM OLDU
GÖZLERİM SENSİZ GÖÖRMEZ
KULAKLARIM SENSİZ DUYMAZ
NEREYE BAKSAM SEN
VARSIN BURDA
HEP KALBİMDESİN KALBİMDE
HALA KULAKLARIM DA ÇINLAR SESİN
HALA SENİ SEVİYORUM DEYİŞİN
AYRILDIK İŞTE MUTLUMUSUNUZ
AYRILDIM SONUNDA

AŞK ŞEHİTLERİ

Gözünün doğduğu yerde beni beklermisin?
Aldığın her nefeste beni düşünebilirmisin?
Elini boş yüreğine koyduğunda beni hissedebilirmisin?
Bensiz hayatı gururuna yedirebilirmisin???

Neden,neden terkettin ,
Neden çaresiz bıraktın ,
Neden,Neden….
Böyle çekip gittin ,
Neden gönülden sevipte ayırdın bizi,
NEDEN,NEDEN,NEDEN???

ayrılıık ayracı

Bütün ayraçları kaldırdın ama unuttuğun
Bir şey vardı yine de, çiçekleri sulamadın
Gökyüzü sarardı o zaman bulutlar kirlendi
Ve ne kadar az konuşur olduk günboyu
Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor
Tam da susuşların birbirine eklendiği yerde

Ezberlenecek hiçbir şey yok bu dünyada
Kirletilmemiş bir bulut bile yok artık
Böyle diyorsun her yolculuğa çıkışımda
Yaşadığın kent de sana benziyor gitgide
Ne zaman dönmeyi düşünsem yangın çıkıyor
Ya da erteletiyorum biletimi son anda

Uzun bir sessizlik oluyorsun dağlara baksam
Karşılıksız mektuplar kadar burkuluyor kalbin
Yazdığım şiirler de canımı sıkıyor artık
Bütün ayraçları kaldırdın ama unuttuğun
Bir şey vardı yine de, çiçekleri sulamadın
Gökyüzü sarardı o zaman bulutlar kirlendi
Ve ne kadar az konuşur olduk günboyu
Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor
Tam da susuşların birbirine eklendiği yerde

Ezberlenecek hiçbir şey yok bu dünyada
Kirletilmemiş bir bulut bile yok artık
Böyle diyorsun her yolculuğa çıkışımda
Yaşadığın kent de sana benziyor gitgide
Ne zaman dönmeyi düşünsem yangın çıkıyor
Ya da erteletiyorum biletimi son anda

Uzun bir sessizlik oluyorsun dağlara baksam
Karşılıksız mektuplar kadar burkuluyor kalbin
Yazdığım şiirler de canımı sıkıyor artık
Fotoğraflarımı yırtıp atıyorum tek tek
Ve ben bütün yapraklarımı döküyorken şimdi
Eylül diyorsun, tam da orda başlıyor ayrılık

Üşüyünce ağlıyorsun yalnızım dememek için
Uçaklar gemiler trenler çiziyorsun duvarlara
Kendine bir deniz bul artık bir de rüzgâr
Parçalanacağın bir uçurum bul bu dünyada
Tek tutkun o kenti bırakıp gelmek olmalı
Ve gelirken havaya uçurmak bindiğin otobüsü

Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor
Tam da çiçeklerin sulanmadığı yerde
Konuşacak bir şeyler bulamıyorsak günboyu
Derim ki ayrılık gündemdedir ne yapılsa
Ve sen bütün ayraçları kaldırdığını sanmıştın
Ama unutmuşsun yine de ayrılık ayracını

Ayrılık Şiiri

Her satırı
Mendireğe dizili karabataklara benzeyen
Bir mektup bırakarak
balıkçı koyundan
sisler icinde uzaklaşan kayık gibi
bir sabah usulca ayrıldın
koynumdan

Bütün yolcularını
Boğaz köprüsünün çaldıgı
Araba vapurunun
boş seferleri
gibi yanlızca rüzgâr
gezinir sensiz
yüreğimde

Durgun bir sudur aslında deniz
ki çocukların acemi oltalarını denedikleri
kuytu bir iskelenin
tahtaları altına yazdıgım
ayrılık siirini okudukca
dalgalanır…

Sunay Akın