SİYAH KİRPİKLİ
Mektuplar yazardı
Karda açan çiçeği
Gelmeyen kelebeği
Şafağı sisli
Güneşe hasret
Geceleri anlatır
Yazar yazar yazardı
En sonunda
Hasretle diye biten
Bazende arasına
Tütün kokusu sinen
Gözyaşlarıyla inen
Siyah kirpikli
Mektuplar yazardı
Bitince
Dolar gözlerim
Çaresizlik takardı
Yüreğime kelepçesini
İçimde çığ kopardı.
Sırtlanmışken tüm sensizlikleri onca ağırlıyla
Belime batan sivri bir acısın şimdi
Al beni zindanının en karanlık köşesine
Usulca beklerim orda son nefesimi
Canım yansa da sesimi çıkartırsam namerdim
Hiç sayıyorum sana yazdığım şiirleri
Kendi kalemimi kendim kırıyorum
Ağırlaşan göz kapaklarımı
Bir daha hiç kaldırmamacasına kapatmak istiyorum
Ve seyretmek istiyorum yaşamdan sıyrılıp gidişimi
Dokunmasınlar ruhundan arınmış bedenime
Kalsın son dokunanın sen olduğunu bile bile
En tazeliğiyle en körpeliğiyle
Ben seni hayata direnerek besledim içimde
Sen ise adımı dilenerek yaşayacaksın tüm özlemlerin ile
Gidiyorum işte hadi ne duruyorsun sevinsene
Yokluğumun her gününe verilecek isminin baş harfleri
Bak yitip gittikten sonra bile hiçe sayılmıycak varlığın
Dillerde dolaşacak sayemde o eşsiz güzellikteki iki hecelik adın
Almaya gör bir kere sevdanın ahını
Taşımaya gör boynunda bir ücranın vebalini
O zaman tadarsın sende
Tüm gerçekliğiyle kimsesizliği
Bu gün acılar kuşanmış oturuyorsam karşında
Gözlerinin içine bakamıyorsam eskisi gibi umutla
Yırtılmış hırpalanmış sevdandandır
Bu gün her şeyi ve seni terk edebilirim ama unutma
Kendi gölgemden bile sakınıyorsam seni
Bana sırtını döndüğün o büyük şehrin
Issız sokaklarına sor sebebini . . .
Seni başkasıyla gördüğüm ilk gün varya
Yok oluşumun ilk belirtileriydi ettiğim isyanlar
Perişan halim yüreğimin acımasındandı, o yalvarışlar
Son haykırışımdı sana olan sevdama…
Çok gecikmedi zaten evlilik haberin
Yıkılmış bir beni yıktın tekrar
Tükenmiş bir bedenim şimdi etrafta dolaşan
Dedimya son haykırışımdı bu ettiğim isyan…
Ne yaş kaldı tükenmeyen gözlerimden
Ne umudum kaldı sen ele yar giderken
Bir seni sevmiştim, ben bu hayattayken
Şimdi yaşamıyorum, çünkü o SON haykırışımdı
ölürken………….
hayat yalan yalan dolan
gözler yalan sözler yalan
aşk denen kelime yalan
dönsen bile sevmem seni yar!
sözlerine inanmıştım
bırak sevmeyi sana tapmıştım
seni kendime eş saymıştım
dönsen bile sevmem seni yar!
ayrılık sonumuz oldu
yanlızlık yoldaşımız
senin gibi yalancı dünyada
dönsen bile sevmem seni yar!
beni bırakıp gittin ellere
çaresizce eli kolu baglı
sen bir yabancı sen bir yalancı
artık dönsen bile sevmem seni YAR!!!
Dinle sevdiğim bu ayrılık saatidir
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk
Ergeç içeceğimiz bir ilaç gibi
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk
Bu saatte gözyaşları, yeminler
Boş bir tesellidir inandığımız
Perde kapanıyor, film bitiyor işte
O hiç bitmeyecek sandığımız
Görüyorsun konuşacak bir şeyimiz kalmadı
Sadece bakışlarımızda hüzün
İşte ayrılık bu; hiç beklemediğimiz
O ikiz kardeşi ölümün
Anlıyorum bir daha görüşemeyeceğiz
Bu son buluşmamızdır seninle
Yeni bir hayata başlıyacaksın artık
Onunla, o yeni sevgilinle.
Anlıyorum artık o öpecek ellerini
Kulağına aşkı o fısıldayacak
İçinde bir pişmanlıktan başka
Benden eser kalmayacak.
Sigaranı söndür, kalkabiliriz
On adım sonra yollarımız ayrılmalı
Sakın ağlama ve bir şey söyleme bana
İnsan ayrılırken bile büyük olmalı
Haberini aldım geldim sevgilim
Son defa gelinlikle görmek istedim
Sana düğün hediyem bu göz yaşlarım
Perişan halimle vedaya geldim
Ağlama ne olur ağlatma beni
Sil artık şu gözyaşlarını al şu mendili
Sana gülmek yakışır düşünme beni
Felek vurdu zaten öldürdü beni
Söyle ne oldu bize nazarmı değdi
Yoksa bu büyük sevda gözemi geldi
Aşkımız kadere boyunmu eğdi
Tanrım ne oldu bize suçumuz neydi..
Artık demir alma vakti gelmişse zamandan
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan
Hiç yolcu yokmuş gibi sessizce alır yol
Sallanmaz o kalkışta ne mendil, ne de bir kol
Rıfkımızda kalanlar bu seyahatten elemli
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli
Biçare gönüller!Ne giden son gemidir bu
Hicranlı hayatın nede son matebidir bu!
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler
Birçok gidenin herbiri memnun ki yerinden
Bir çok seneler geçti;dönen yok seferinden.