AYRILIKTAN GERİYE KALAN…

AYRILIKTAN GERİYE KALAN…

Ayrılık kelimesinin anlamını çok erken öğrendim
Önce annemden babamdan sonra senden…
Ağır geldi ayrılık bana kaldıramadım
Yağmur yüklü bulutlar gibi vurdu yalnızlık
Benden başka kimse ağlamadı ama
Paylaşılmalıydı hüzün
Babam gitti bir gün
Bir sonbahar sabahıydı
Bir yaprak dökümü tanıdığım tüm iklimlerde
Bir benim yapraklarım döküldü hazana
Artık kanatlarım yok baba sevinebilirsin diye haykırdım
Ne kapıyı çarpan babam duydu bu feryadı
Ne kapalı kapılar ardında ağlayan annem
Çok sonra öğrendim
Üzülmemek gerekmiş ayrılmalara
Melek olmak fazlaymış bu dünyada
Bunu öğrendiğimde sen de yoktun üstelik
Elimde bir bira şişesi ağlıyordum
Sen duymuyordun sesimi
Sesimi kimseye duyuramıyordum
Daha yaşım 12 ama içimde eskidi her şey
Tozlandı tüm hatıralar
Gülen yüzler çok gerilerde şimdi
Bu şiiri niye mi yazdım
Duyacağınızdan mı, üzüleceğinizden mi sanmam
Şu an sarhoşum kafam dumanlı
Buydu sizden kurtulmanın tek yolu
Tek sözüm kaldı size
BENİ Affetmeyin
Çünkü Ben sizi hiç affetmedim……..:(

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir