dokunma bana!!!!!!

Biz çok sevdik birbirimizi seninle. Ama ne yazik ki ayni zamanlarda degil.

Sen varken Gücüm Olurdu
Zaman Akmadan Dururdu
Hatirlasana

Ben varim derken sana, ben buradayim, seviyorum seni, anlasana derken, sen baska yerlerdeydin.
Baska zamanlardaydin.
Baska hayatlardaydin.
Yanimdaymis gibi, canimdaymis gibi duruyor, ama asla orada olmuyordun.
Farkindaydim ama degilmisim gibi yapiyordum.
Zaman “gibi” yaparak geçiyordu.
Sen benimleymissin gibi yapiyordun.
Ben sana inaniyormus gibi.
Ne sen benimleydin.
Ne de ben buna inaniyordum.
Inandigim tek sey vardi; Bir gün gerçek olacaktik.
Hep bekledim.
Benimle olacagin günü bekledim.
Davrandigin gibi olacagin günü bekledim.
Beklerken tükendim.
Fark etmedim.
Sonra sen de degistin.
Bana geldin.
Bense çoktan gitmistim.
Fark etmedin.

Hani Ask Seni Yormustu
Yolun Sonuna Koymustu
Dokunma bana

Ben varmisim gibi yasamaya basladin bu kez de.
Biz varmisiz gibi.
Oysa biz seninle ayni zamanlarda ayni yerde hiç olamadik.
Oysa biz seninle ayni zamanda hiç olamadik.
Oysa biz seninle hiç “biz” olamadik.

Simdi Eskiye Döner mi
Dönse de buna Deger mi
Cevaplasana
Insan Aynen Durur mu
Ayrilik Kolay Oyun mu
Dokunma Bana

Ellerimi ellerinden çektigimde sasirdin önce.
Sonra “biliyorum” dedin.
Gidecegimi biliyordun.
“Kimi sevsem gidiyor” dedin gözlerini kaçirmaya çalisarak.
Iste bu yüzden biz olamadik hiç diye düsündüm ben de.
Ne zaman sevmek gerekse ya sen kaçtin, ya gözlerini kaçirdin benden.
Kimi sevsen gidiyor muydu gerçekten, yoksa sen gidenleri mi seviyordun.
Artik seni sevmeyecegimi düsündüm.
Içim acidi.

Artik Ben Vazgeçtim
Yalnizligi Seçtim
Her sey bitti Anlasana
Dokunma Bana

Bana mutluluk veren tek seyi, seni sevmeyi birakmak, ayni zamanda bana en çok aci veren seyi de birakmakti.
Ikisini de biraktim.
“Seni Seviyordum” dedin. “Ben de seviyordum” dedim ben de.

Evet çok sevdik birbirimizi. Ama ne yazik ki ayni zamanda degil.