istanbul şiiri

Zalim İstanbul

admin — Mon, 07 Apr 2008 18:45:37 +0000

Zalim,zalim,zalimsin be İstanbul!
Çok gördün bana mutluluğu,
Çok gördün bana yaşamayı,
Nefes almayı çok gördün,Gülüp eğlenmeyi çok gördün bana.
Sende tattım acıyı,
Sende tattım iki yüzlü,kalleş insanları.
Özü sözü bir olmayan insan görünümlü yaratıkları sende gördüm,bildim ben.
Mutlu olduğum o küçücük anları çok gördün bana.
Arkasından verdiğin acılar yedi bitirdi mutluluklarımı,
Açamayacağım kilitli sandıklara sürdün sevinçlerimi
En küçük şeylerden mutlu olmak istemez miydim
Gülmedim,belki mutlu olamadım ama.
Kimsenin haberi olmadı.
Göstermedim onlara gözyaşlarımı.
Zevkle izlemelerini istemedim tükenişlerimi.
Onlarında bir darbe vurmalarından korktum belkide kim bilir?
Bir sen biliyordun İstanbul!
Bir sen görüyordun günden güne eridiğimi.
Ama tutmadın ellerimden.
……..
Çek istemiyorum ellerini.!Uzatma o ince dallarını.
Kırılır korkuyorum.
Şimdi ölüyorum.Sessizce gidiyorum.Mutlu olacağım o yere!
Sabırsızlıkla bekliyorum.Mutluluk nedir bilmek istiyorum.
İşte ölüyorum!İşte gidiyorum!!!

Zalim İstanbul yazısı ilk önce SiirHayat.com üzerinde ortaya çıktı.

Yarim Yarım İstanbul’um

admin — Mon, 07 Apr 2008 18:45:09 +0000

Küçüklük hayalimdin
Büyüdükçe büyüdün
Vardığımda kanmadım
Sevdiğim İstanbul’um

Denizinde ıslandım
Rıhtımında dinlendim
Martılarla dertleştim
Cananım İstanbul’um

Beyler beyi Beyoğlu’m
Modalar Kadıköy’üm
Dolma bahçe sarayım
Mekanım İstanbul’um

Sultanahmet durağım
Sirkecide otağım
Adalarda kalayım
Saadetim İstanbul’um

Boğaziçi seyranım
Kız kulesi nişanım
Fenerbahçe gül şenim
Bayramım İstanbul’um

Üsküdar aşk yokuşum
Tahtakale aş buluşum
Ümraniye toprağım
Sevdamsın İstanbul’um

Levent’e düşer yolum
Bebekte olsun evim
Şişlide şakrak sesim
Evrenim İstanbul’um

Aksaray’da yayayım
Beyazıt’ta susarım
Kum kapıda kaynağım
Nimetim İstanbul’um

Lügat yok anlatamam
Kelime yetiremem
Ömür az bitiremem
Yarim, yarım, hayatım
Aşığım İstanbul’um

Erzurum, 29.04.2005

Nizamettin Korucu

Yarim Yarım İstanbul’um yazısı ilk önce SiirHayat.com üzerinde ortaya çıktı.

Kız Kulesi

admin — Mon, 07 Apr 2008 18:44:46 +0000

Günlerden cumartesi bir Eylül sabahı
Amacım biraz gezmek ve de denizi seyretmek
Beşiktaş’ta kurdum en son karargahı
İliştim bir banka niyetimbiraz dinlenmek
Karşımda kız kulesi altı masmavi deniz
İşte bu düşünceyle rüyadayım ben deniz
Sordum kendi kendime suçu neydi kulenin
Sırrı neden çözülmez yokmudur hiç bilenin
Gece gündüz ordasın sen hiç üzülmezmisin
Tutmak istiyorum çağırsam gelmezmisin
Dertleşelim seninle gel beraber baş başa
Saklama gerek yok sevdalısın birine
Cezalandırmışlar seni denizin ortasında
Haykır masumluğunu Beşiktaş’a Üsküdar’a
Biri seni çiziyor bembeyaz kağıtlara
Çizmekle bitmiyor kağıda sığmıyorsun
Ben sana gelmem sen bana gel diyorsun
Tek bir şartla gelirim anlat bana öykünü
Duysun martılar balıkçılar hükmünü
Bak zaman geçiyor ben artık gitmeliyim
Nelere şahit oldum bir anlatayım
Artik bana müsade hoşçakal kız kulesi
Hoşçakal Beşiktaş Hoşçakalın Üsküdar.

Kız Kulesi yazısı ilk önce SiirHayat.com üzerinde ortaya çıktı.

İstanbul’un Fethi

admin — Mon, 07 Apr 2008 18:44:28 +0000

Aştık geçilmez dağlar üstünden
Öyle vakur, öyle heybetli
Vardık ot bitmeyen vadilere
Ayağımız değdi yeşerdi!

Gönlümüzde büyüklüğü Asya’nın
Yıktı köhneliğini orta zamanın
Zamanın karanlığı ortasında
Şimşek örneği parlayan kılıcımız
Nur yağdırdı aydınlık yeni günlere
Eskilik, karanlık düşüverince yere,
Dağlar, denizler misali,
Yol verdi gemilere!

Sustu kulakları tırmalayan çan;
Burca bayrak dikince Ulubatlı Hasan!

İstanbul’un Fethi yazısı ilk önce SiirHayat.com üzerinde ortaya çıktı.

İstanbul’u Dinliyorum

admin — Mon, 07 Apr 2008 18:44:05 +0000

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar, ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
Ağlar çekiliyor dalyanlarda;
Bir kadının suya değiyor ayakları;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Serin serin Kapalıçarşı
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa
Güvercin dolu avlular
Çekiç sesleri geliyor doklardan
Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Başımda eski alemlerin sarhoşluğu
Loş kayıkhanelerıyle bir yalı;
Dinmiş lodosların uğultusu içinde
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir yosma geciyor kaldırımdan;
Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.
Bir şey düşüyor elinden yere;
Bir gül olmalı;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;
Alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum;
Dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum;
Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul’u dinliyorum.

Orhan Veli Kanık

İstanbul’u Dinliyorum yazısı ilk önce SiirHayat.com üzerinde ortaya çıktı.