Yıkılsın Yuvan
Sen beni terk edip gittigin gün
gülmesin yüzün, kabul olmasin namazin
kalmasin dostun yaklasin tüm düsmanin
dert eylesin her dogan günes
bedduam üzerine yagsin
duyduklarim dogruysa
kurumasin o kara gözlerin
Ey Tanrim, hasret kalsin serinlige ruhu
kara toprak icinde bile rahata kavusmasin onun vucudu
acmasin o güzel güller üzerinde
destan olsun, rezil olsun ele agleme
sen beni terk edip gitigin gün
Dilerim, dilerim Tanridan
Yikilsiiiiiiiiiin o yuvan üzerine
sen beni aldatip gitigin gün ellere

Yazık yanılmışım

Mühürlemiştim sandım ellerini ellerime
Unutamam diyordum yanılmısım
Rasladıgımız her yerde kokunu arar olmustum
Arkana dönde bir bak neler kaybettiğine
Tükendm artık tükettin beni degerımı bılmedıgın için

Mutlulugn sadece senden ibaret oldugunu sanmıstım
Umutlarımın,hayallerımın hepsini sana adamıstım
Resmin baş ucumda her gece aglamıstım
Aşkların en guzelını sende tatmıstım
Tek sewilmeye değer kişi sensin sanmıstım

YAZIK YANILMISIM

Yasaklarımın şehri
Yasaklarımın şehrinden geliyorum
İntihar kokuyor üstüm başım.
Ertelenmiş tebessümlerin
Gölgesinde üşüyorum
Ölüm soluyor dizelerim.
Pusuya düştü yalnızlığım
Kursun yağmurunda ıslanan gözyaşlarımla
Ölmekten geliyorum.

Yasaklarımın şehrinden geliyorum
Mayın tarlası hüzünler biriktirdim
Zulamda kahpeliği mısraların
Bıçak sırtında sevdalarımla
Ölmekten geliyorum.

Bu şehrin
Soğuk ve karanlık sokağında
Asılı kaldı düşlerim
Sevdalar göç ediyor ruhumdan
Yalnızlık kokuyor sokaklar
Buğulu bakışların sisleri ardında
Üşüyen yalnızlığımla
Ölmekten geliyorum

Yasaklarımın şehrinden geliyorum
Cebimde intikam yeminlerim
Kalemimde sürgün kelimelerim
Ve isyanım suskunluğumun katili

Yarım mürekkep

en son sözlerimi sana yazarken
sana feryad ederken kurudu kalem
ve mürekkep
son damlada noktayı koydu

sana beslediğim duygular
beni karanlıklara itti
gözlerimdeki buğular bir anda yitti
sana yazdığım şirler sayfalarda kaldı
sense mazide

Yanlızlık Çöktü Yüreğime
yalnızım, yorgunum ümitsizliğin en koyusu çaresizliğin en kahr edicisi içindeyim.
Üstümde kap kara bir gök yüzü
altım da boşluk fırtınalar kopuyor,
denizler çalkalanıyor,depremler oluyor dünyamda.
Kaçamam kaçamam artık,
bu kelepçeyi kim vudu ellerime
,ayaklarım dakı bu kalın ağır zincirler ne,
nerdeyim ,söyle bana bu dört duvar arasına kim soktu beni,
bu beynimi tırmalayan sesler nerden geliyor,
sen nerdesin,göremiyorum hani dudakların nerde
,duyamıyorum sesini, nerde nerde hani.
Yoksa sende mi beni koyup gittin.
Her şey sensizlikten mi geliyor yalnız.
yok yok sen gitmiş olamazsın bütün bu kederler senin eserin olamaz
sen de yoksan var olan ne…
yalnızım yorgunum sen yoksan bende yokum..

YANLIZLIK VE HAYALİ
GECENİN SİYAHINDA
YOLLAR BİTTİĞİNDE
SANA DOKUNABİLSEM
GÖZLERİNLE ISINSAM

İLİKLERİME İŞLEMİŞ BİR AYAZ
ÖYLE BİR AYAZ Kİ
PARMAK UÇLARIM MOSMOR
ALEVLERDE BUZ
AMA HAYALİMDE SEN VARSIN
BENİ ISITAN

GÖZLERİMDE HEP BİR IŞILTI
HEP BİR UMUT
SENİ GÖREBİLME ARZUSU

BİLMEMKİ SANA DAHA NASIL ANLATAYIM
TÜM KELİMELER ANLAMSIZ KALIR AŞKIMI ANLATMAYA
İKİ KELİME DIŞINDA
SENİ SEVİYORUM

GÖMLEĞİMİN CEBİNDE
TAM KALBİMİN ÜSTÜNDE
BİR ÇAKMAK BİR PAKET SİGARA
ARASINDADA SENİN RESMİN

DERTLENDİĞİMDE ÇIKARIP
SİGARAMI YAKARIM
EĞER SİGARAMDA
DERTLERİME DERMAN OLMAZSA
RESMİNİ ÇIKARIP SENİ SEYREDERİM
ÇÜNKÜ HAYALİNDİ BANA UMUT VEREN

GECENİN KARANLIĞINDA YÜRÜYORUM BU ŞEHİRDE
SOKAK LAMBALARI KAH YANAR KAH SÖNER
HER HALDE PUSULAMDA BOZUK
SANA ATTIĞIM HER ADIMDA
SENDEN BİR ADIM DAHA UZAKLAŞIYORUM

UMUTSUZLUĞUMDA BANA UMUT VERİR HAYALİN
UMUDUMDA İSE BANA UMUTSUZLUK VERİR HASRETİN

SEN ÖYLE BİRŞEYSİNKİ GÖZLERİMİ SENDEN ALAMIYORUM
SEN YOKSAN BİLE SENDEN BAŞKASINI DÜŞÜNEMİYORUM

UNUTTUM ARTIK BAHARLARI
UNUTTUM NİSAN YAĞMURLARINI
UNUTTUM GÜN DOĞUŞUNU
UNUTTUM MUTLULUĞU

DALGALARLA BOĞUŞAN GEMİLER GİBİYİM
DÜŞÜNSEN ACINACAK HALDEYİM
UÇMASINI UNUTMUŞ Bİ KUŞ GİBİYİM
ÇÜNKÜ SEN YOKSUN

SANA BİR ŞİİR YAZSAM SADECE
İKİ MISRA
YANLIZLIK ÇOK ZOR
DÖN GEL

KEŞKE GÖKYÜZÜNDE BİR YILDIZ OLSAM
HEP SENİ SEYRETSEM
YADA SEN BİR ÇİÇEK OLSAN
VE BEN YAĞMURLARI ÇALSAM
SADECE BANA MUHTAÇ OLSAN
AMA NEDENSA BEN SANA MUHTACIM

BEN AĞLARKEN SEN GÜLEBİLİRSİN
AMA SEN AĞLARKEN BEN GÜLEMEM
AŞK BU OLSA GEREK

SANA İKİ ÇİFT BİR SÖZ SÖYLESEM
DÜŞÜNME GEL
SANA MUHTACIM

GÜLLER BIÇAK KESER
HER DOKUNUŞTA BENİ PARÇALAR
RÜZGAR ESER İNAN ÇOK SOĞUK

HER NEFESTE
SONUMA BİR ADIM DAHA YAKLAŞIRIM
UMUTLARIMI BİRİKTİRSEM
BİR AVUCU GEÇMEZ

BAHARLARI ÇALSAM
MUTLULUĞU KENDİME SAKLASAM
YİNEDE BOŞ
SEN YOKSUN DİYE

BU NAMUZSUZLUK DÜNYASINDA
HERŞEYİ SATIN ALSAM
DAĞLARI TAŞLARI
BULUTLARI İNSANLARI
YİNEDE AĞLARLAR BU HALİME
BELKİDE BÖYLE BİR AŞK GÖRMEDİKLERİNDEN

İNAN BANA
BENİM AŞKIM LAFTAN İBARET DEĞİL
ÖZENTİ HİÇ DEĞİL
İÇİMDE OLAN BİR ŞEY
ALDIĞIM HER NEFESTE SEN VARSIN

ÜŞÜRSEM ELLERİM
BUNALIRSAM ŞEVKATİN
YANLIZSAM HAYALİN
SANA KALBİM YETER

DOSLUKLAR YALAN OLDUĞUNDA
BAHARLAR TALAN OLDUĞUNDA
BİR TEK SEVDAM DİMDİK AYAKTAYDI
AMA SEN BANA İNANMAK İSTEMEDİN
SÖYLE BANA N’EYLEYİM

GÜNLER GECELER BİR BİRİNE KARIŞTIĞINDA
BÜTÜN RENKLER SİYAHA KAÇTIĞINDA
HAYALLER KABUSA VARDIĞINDA
YANIMDA OLMANI İSTERDİM
AMA YOKTUN
OLSUN BUNADA RAZIYIM
YETER Kİ GÜL
GÜL Kİ ÇİÇEKLER AÇSIN

BENİM SEVMEDİĞİNİ HEP BİLİYORDUM
AMA ALDIRIŞ ETMEZDİM
ASLINDA ÖNEMLİ DEĞİL
BENİ SEVİP SEVMEMEN
BEN SENİ SEVİYORUM YA
BU YETER

SEN SADECE MUTLU OL
HA BENİMLE
HA BİR BAŞKASIYLA

SON BAHAR YIZLARI ALTINDA
SEN VE BEN OLSAK
KIŞA HAZIRLANAN SARI YAPRAKLAR ARASINDA

AYRILIK OLMASA
ÇİÇEKELRİM SOLMASA
SENİ SEVMEKTEN BAŞKA BİR DERDİM OLMASA

ISLANSAK NİSAN YAĞMURLARINDA
ISLANSAK Kİ BEDENİMİZ NİSAN KOKSA
HERŞEYDEN ARINSAK
SADECE NİSAN KOKSAK

UZANSAK SONSUZLUĞA
EL ELE KORKUSUZCA
BİR BİRİMİZE KENETLENSEK MUTLULUKTA
ELİMİ TUT YANLIZLIKTA

ŞİİR YAZARKEN
KAHPELER KALEMİMİ KIRMASA
KOŞARKEN
AYAĞIMA PRANGALAR VURULMASA
BAĞIRIRKEN
SESİM KISILMASA
KISILMASA Kİ
HERKES AŞKIMI DUYSA

SENİ BOŞUNA KANDIRMAYIM
SAÇININ BİR TELİNE ZARAR GELSE
DÜNYAYI YAKAMAM GÜCÜM YETMEZ
AMA BİL Kİ BU CAN SENİN
VE KALBİM HEP SENİNDİR
YAŞAMDA ÖLÜMDE….

Yalnızım
BELKİ HEP AYNIYDI
BELKİ HİÇ YOKTUN SEN
BELKİ YALNIZDIK
BELKİ ÇARESİZ
AMA HAYALLERİNDİ DÜNYAM
DEPREMLER OLDU YIKTIN DÜNYAMI
GİZLİ KALMIŞ YALNIZLIĞIMI
ÇAĞRESİZLİĞİMİ ÇIKARTTIN YERYÜZÜNE
VOLKANLAR ALEVLER…
HEPSİ YALNIZLIK PÜSKÜRÜRÜYOR HAYATIMA
GÖK YANIYOR
YER YANIYOR
ORTALIK MAHŞER
VE KALBİM ERİYOR
SEN ELLERİNDE BİR DEMET YALNIZLIK
GÜLÜMSÜYORSUN BANA
AZRAİL GİBİ
ÖLÜM GİBİ
YALNIZLIK GİBİ
BEN SENİ KAYBETMİŞİM
ORATLIKLARDA PERİŞAN
VE YALNIZIM
YOKSUN SEN
ÖLÜM GİBİ GERÇEK YALNIZLIK
VE HAYAT KADAR SAHTE MUTLULUK
GERÇEĞİ ANLADIM
VE PAYIMA DÜŞEN YALNIZIĞI YAŞIYORUM
BU GERÇEĞİ SENDE YAŞARSAN BİR GÜN
ANLARSIN DEPREMLERİMİ
SENSİZLİK ZOR
GERÇEK ACI
AMA YALNIZIMMM..

Canım… Biricik aşkım…
Sensiz yaşadığım bir gün bile
bana azabın en şiddetlisini yaşatırken,
bir ömür sensiz nasıl yaşarım ki! …
Hangi doktor, hangi reçete yüreğimdeki acıyı dindirebilir ki? …
Hangi derya, hangi okyanus söndürebilir ki yüreğimdeki yangını?…
Sensiz geçen o bir güne dahi lanet ederken
ya şimdi ne yapayım?…
Sensiz ne günüm gün ne gecem gece!…
Hiç bir şeyin tadı yok eskisi gibi!…
Sensizliğe alışamadım, alışamıyorum da…
Hep aklımdasın; hep gönlümdesin…
Ben yaşadıkça da bende varolmaya devam edeceksin…

Ama söyle be gülüm! …
Sensizliğe niçin mahküm ettin beni?!

.: BEKLENEN :.

uzun uzun bakıyorum uzaklara

beklediğim bir şeyler var belli ki ya da geri istediğim…

bir gölge görüyorum ufukta

yalnızca boş bir silüet

işte diyorum yıllardır beklediğim sevgili

boşuna geçmemiş yıllar,sonunda geldi buldu beni!!!

biraz daha yaklaşıyor…

anlıyorum ki beklediğim sevgilinin değil bu silüet

içim acıyor bir an,yine de beklemeye değer diyorum

bir özlem sarıyor içimi

biliyorum hiç yalnız bırakmamıştı beni

işte bu gelen babam diyorum

cennetten kopup gelmişti yanıma,kızına…

biraz daha yaklaşıyor silüet

işte bir hayal kırıklığı daha…

içimi bir acı kaplıyor,derin bir pişmanlık

o silüet kadar boş hissediyorum kendimi şimdi

boşuna yaşamışım belkide bunca zaman

Bekleyerek…

beklemekle yetinerek

silüetleri beklemek yerine silüetlere gitmeyerek…

kalkıyorum yerimden!

koşuyorum ufka doğru,silüete doğru

kan çekiliyor vücudumdan

artık belirginleşiyor silüet

ama getirdiği değil almak istediği bie şey var

işte karşımda bir melek

belli ki zaman gelmiş

öyle derin bir şey hissediyorum ki

ruhumu bedenimden ayırıyor!

anlıyorum ki geç kalmışım

anlıyorum ki boşuna yaşamışım!!!!

Yazar : My_X Kendisine bu şiir dolayısı ile teşekkür ediyoruz ve daha fazlasını istiyoruz 🙂

Canım… Biricik aşkım…
Sensiz yaşadığım bir gün bile
bana azabın en şiddetlisini yaşatırken,
bir ömür sensiz nasıl yaşarım ki! …
Hangi doktor, hangi reçete yüreğimdeki acıyı dindirebilir ki? …
Hangi derya, hangi okyanus söndürebilir ki yüreğimdeki yangını?…
Sensiz geçen o bir güne dahi lanet ederken
ya şimdi ne yapayım?…
Sensiz ne günüm gün ne gecem gece!…
Hiç bir şeyin tadı yok eskisi gibi!…
Sensizliğe alışamadım, alışamıyorum da…
Hep aklımdasın; hep gönlümdesin…
Ben yaşadıkça da bende varolmaya devam edeceksin…

Ama söyle be gülüm! …
Sensizliğe niçin mahküm ettin beni?!